មូល​ហេតុ​បណ្ដឹង​លែងលះ​ជាង ៧០ ភាគរយ​ផ្ដើម​ពី​ស្ត្រី

ប្ដី​ប្រពន្ធ​ឈ្លោះ​លែងលះ​គ្នា​ភាគ​ច្រើន​ស្ត្រី​គឺជា​អ្នក​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង។

ប្ដី​ប្រពន្ធ​ឈ្លោះ​លែងលះ​គ្នា​ភាគ​ច្រើន​ស្ត្រី​គឺជា​អ្នក​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង។ ឈឹម ស្រីនាង



ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍

ក្នុង​សម្លៀក​បំពាក់​ការិយាល័យ​មាន​អ៊ុត​ភ្លី​យ៉ាង​រៀប​រយ លោក ជន់ តារា បាន​រៀប​រាប់​ពី​មូល​ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ខ្លួន​ក្លាយ​ជា​ពោះម៉ាយ​ក្រោយ​ពី​រៀបការ​បាន ៥ឆ្នាំ។

បុរស​វ័យ​សាម​ស្ដើង​រូប​នេះ​សម្ដែង​ទឹក​មុខ​ស្មើ​រួច​រៀប​រាប់​ថា៖ «ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ​គាត់​ចាយ​ធំ គិត​តែ​រឿង​សប្បាយ។ គាត់​ស្អាត តែ​គាត់​អត់​ចេះ​គិត អត់​ចេះ​ទុក​ដាក់»។

ទោះ​ជា​លោក តារា អះអាង​ថា ភរិយា​ក្មេង​របស់​លោក​មាន​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត​ច្រើន​ក្ដី ក៏​ជាក់​ស្ដែង​មិន​មែន​រូប​លោក​ជា​អ្នក​ផ្ដើម​ពាក្យ​បណ្ដឹង​សុំ​លះលែង​ដែរ។

លោក​បញ្ជាក់​ថា៖ «គាត់​ជា​អ្នក​សុំ​ខ្ញុំ​លែង។ គាត់​យក​លេស​ថា ខ្ញុំ​មិន​ចេះ​ផ្គាប់​ចិត្ត​គាត់​ជា​ប្រពន្ធ​ដូច​ប្ដី​គេ​ដទៃ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​ម៉េច​ដែរ​អ៊ីចឹង»។

ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន​គឺ​ស្ត្រី​ជា​អ្នក​សុំ​លែងលះ​ស្វាមី។ យោង​តាម​លោក អាំង មាលតី ជា​ប្រធាន​តុលាការ​សាលា​ដំបូង​រាជធានី​ភ្នំពេញ បណ្ដឹង​លែង​លះ​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់​ដែល​ត្រូវ​ឡើង​ដល់​តុលាការ​ក៏​មាន​ចំនួន​កើន​ឡើង​ផង​ដែរ។

លោក​បាន​ពន្យល់​ថា៖ «កាល​ពី​មុន ប្រជាជន​ខ្មែរ​យើង​លែងលះ​តាម​ប្រពៃណី​ដោយ​មិន​យល់​ពី​ច្បាប់​ទម្លាប់ ដែល​តាម​រយៈ​តុលាការ​មាន​ចំនួន​តិច​តួច។ ប៉ុន្ដែ​បច្ចុប្បន្ន​ក្រោយ​ពី​ការ​បញ្ជ្រាប​យេនឌ័រ​ចូល និង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ស្នើ​សុំ​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ត្រឹម​ត្រូវ យើង​ឃើញ​ថា បញ្ហា​នៃ​ការ​ប្ដឹង​លែងលះ​មាន​ចំនួន​ច្រើន»។

លោក​បាន​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា៖ «ស្ដ្រី​ជា​ភរិយា​បាន​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​សុំ​លែងលះ​ចំនួន​ច្រើន​ជាង ៧០ ភាគរយ បើ​ធៀប​នឹង​ករណី​បុរស​សុំ​លែង»។

ជាមួយ​នឹង​បទ​ពិសោធ​ចំពោះ​កិច្ចការ​ស្ដ្រី​ជាង ២០​ឆ្នាំ អ្នក​ស្រី លឹម មុន្នី ជា​អនុ​ប្រធាន​ផ្នែក​ស្ដ្រី​នៃ​អង្គការ​អាដហុក បាន​លើក​ឡើង​ថា ដោយ​សារ​តែ​ស្ដ្រី​ជា​ភាគី​ងាយ​រង​គ្រោះ​ពី​អំពើ​ហិង្សា​ក្នុង​គ្រួសារ និង​បញ្ហា​ផ្សេងៗ ភរិយា​ដែល​លែង​ចង់​រួម​រស់​ជាមួយ​ស្វាមី​បាន​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​លែងលះ​មាន​ចំនួន​ច្រើន​លើស​លប់។ មូល​ហេតុ​មួយ​ចំនួន​ធំ​កើត​ឡើង​ពី​ការ​មិន​ចុះ​សម្រុង​នឹង​គ្នា អំពើ​ហិង្សា​ក្នុង​គ្រួសារ និង​ចិត្ដ​ផិត​ក្បត់។

អ្នក​ស្រី បាន​បន្ដ​ថា៖ «បញ្ហា​កើត​ឡើង​ចម្បង​គឺ​ការ​មិន​គោរព​សិទ្ធិ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក និង​ការ​ចែក​អំណាច​គ្នា​មិន​បាន​ស្មើ​ក្នុង​រង្វង់​គ្រួសារ។ ចំពោះ​អំពើ​ហិង្សា​ដែល​ភាគ​ច្រើន​ភាគី​បុរស​ធ្វើ​លើ​ភាគី​ស្ដ្រី​មាន ៤ ប្រភេទ គឺ​អំពើ​ហិង្សា​ផ្លូវ​កាយ ផ្លូវ​ចិត្ដ ផ្លូវ​ភេទ និង​ផ្លូវ​សេដ្ឋកិច្ច»។

ក្នុង​ទស្សនៈ​ស្រប​គ្នា​លោក ហឿ សេធុល អ្នក​ជំនាញ​ពិគ្រោះ​យោបល់​អំពី​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្ដ​នៅ​អង្គការ​ផ្ដល់​សេវាកម្ម​ផ្នែក​ចិត្ដសាស្ត្រ Indigo ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ជា​រឿយៗ​មូល​ហេតុ​ដែល​អាច​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ការ​លែង​លះ​គឺ កត្តា​ប្រព័ន្ធ​គ្រួសារ ការ​មាន​ដៃ​គូ​ខាង​ក្រៅ និង​កត្តា​បន្ទាប់​បន្សំ​បញ្ហា​ហិរញ្ញវត្ថុ និង​កត្តា​ភេទ​សម្ព័ន្ធ។

អ្នក​ផ្ដល់​ប្រឹក្សា​ផ្លូវ​ចិត្ត​រូប​នេះ​លើក​ឡើង​ថា៖ «ក្នុង​គ្រួសារ​ខ្មែរ​យើង​រស់​នៅ​បែប​ជុំ​គ្នា​ដែល​មាន​សាច់​ញាតិ ឪពុក​ម្តាយ​ខាង​ស្រី​ខាង​ប្រុស​ជាដើម។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​រស់​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​ធំ ទំនាក់​ទំនង​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​យើង​ងាយ​ប៉ះ​ទង្គិច​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រព័ន្ធ​គ្រួសារ​នេះ​ចាប់​ផ្តើម​មាន​បញ្ហា។ ករណី​មួយ​ទៀត​ដែល​យើង​ជួប​ប្រទះ​ជា​ញឹក​ញាប់​ដែរ​គឺ​ការ​មាន​ដៃគូ​ខាង​ក្រៅ បញ្ហា​ហិរញ្ញវត្ថុ​ក្នុង​គ្រួសារ និង​កត្តា​ភេទ​សម្ព័ន្ធ»។

ដើម​ចម​នៃ​ការ​ចែក​ផ្លូវ​គ្នា​នេះ លោក ឌុន វិបុល ជា​សមាជិក​ក្រុម​មេធាវី​អាស៊ី​សកល ក្នុង ឆ្នាំ​២០១៤ នេះ​ដែល​បាន​ទទួល​ក្ដី​នៃ​បណ្ដឹង​លែងលះ ៤-៥ ករណី​ក៏​បាន​ប្រាប់​ពី​មូល​ហេតុ​នៃ​ការ​លែងលះ​ថា ភាគ​ច្រើន​វា​កើត​ពី​បញ្ហា​ចិត្ដ​ផិត​ក្បត់ កត្ដា​គ្រួសារ បំណុល​ធនាគារ និង​ល្បែង​ស៊ី​សង។

លោក​បាន​ប្រាប់​ថា៖ «មូល​ហេតុ​មាន​ច្រើន​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​ការ​លែង​លះ។ អ្នក​ខ្លះ​បែក​បាក់​កើត​ពី​ចិត្ដ​ប្រចណ្ឌ ខ្លះ​រស់​នៅ​មិន​ចុះ​សម្រុង​ជាមួយ​ឪពុក​ម្ដាយ​ក្មេក ខ្លះ​ជំពាក់​បំណុល​ធនាគារ​ដែល​ភាគី​ម្ខាង​លាក់​បាំង​ពី​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​លែង​លះ​ដោយ​សារ​ការ​លេង​ល្បែង​ស៊ី​សង»។

កត្តា​ភេទ​សម្ព័ន្ធ​ក៏​ជា​មូលហេតុ​នាំ​ឲ្យ​ឈាន​ទៅ​រក​ការ​លែង​លះ​ដែរ។ ឈឹម ស្រីនាង

ដូច​ជា​ករណី​អ្នក​ស្រី មាង ណារី ដែល​អះអាង​ថា ស្វាមី​របស់​ខ្លួន​មាន​ការ​បិទ​បាំង​ពី​ចំណូល លម្អៀង​ខាង​សាច់​ថ្លៃ​ចំពោះ​ការ​ចំណាយ និង​ថែម​ទាំង​ជាប់​បំណុល​មួយ​ចំនួន​ដែល​អ្នក​ស្រី​មិន​បាន​ដឹង ដូច្នេះ​ហើយ​ទើប​ការ​រស់​នៅ​រកាំ​រកូស​រហូត​ដល់​ការ​ចែក​ផ្លូវ​គ្នា។

ស្ត្រី​ដែល​បាន​លែង​លះ​ស្វាមី​ក្រៅ​ផ្លូវ​ច្បាប់​ក្រោយ​ពី​បាន​រៀបការ​រយៈ​ពេល ៦​ឆ្នាំ រូប​នេះ​និយាយ​ថា៖ «ដំបូង​ហ្នឹង​វា​ស្រឡាញ់​គ្នា​ពិត​មែន តែ​ដល់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​យូរៗ​ទៅ​ទើប​ដឹង​ថា ប្ដី​ប្រពន្ធ​ដូច​អ្នក​ដទៃ គេ​គិត​តែ​បង​ប្អូន​គេ​ទេ ចង់​គេ​ដក​លុយ​ចាយ គេ​ជំពាក់​ធនាគារ គេ​អត់​ប្រាប់​អី​សោះ»។

ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ អ្នក​ស្រី មុន្នី បាន​បញ្ជាក់​ថា ប្រជាជន​ខ្មែរ​ភាគ​ច្រើន​បំផុត​បាន​រៀប​ពិធី​មង្គល​ការ​តាម​ប្រពៃណី​ដោយ​សុំ​លិខិត​ប្រកាស​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ពី​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ត្រឹម​ត្រូវ ប៉ុន្ដែ​មិន​បាន​សុំ​ធ្វើ​លិខិត​បញ្ជាក់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ (អេតាស៊ីវិល) ផ្លូវ​ការ​តាម​ច្បាប់​ទេ។

ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ​អ្នក​ស្រី​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា៖ «យ៉ាង​ណា​មិញ ពួក​គេ​នៅ​តែ​អាច​ចែក​ផ្លូវ​គ្នា​បាន​ដដែល។ បើ​ភាគី​ទាំង​ពីរ​បាន​រៀបការ​ស្រប​ច្បាប់​ដោយ​មាន​លិខិត​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ពួក​គេ​ត្រូវ​ដាក់​លិខិត​សុំ​លែងលះ​ទៅ​តុលាការ ហើយ​បើ​ពួក​គេ​គ្មាន​លិខិត​អត្រានុកូលដ្ឋាន​ទេ ពួក​គេ​ត្រូវ​សុំ​ផ្ដាច់​អនីតិ​សង្វាស»។

អ្នក​ស្រី ទឹម រចនា ដែល​មិន​បាន​ចុះ​អេតាស៊ីវិល​ពេល​រៀបការ​បាន​លែង​លះ​ប្ដី​ត្រឹម​ភូមិ​ឃុំ​កាល​ពី ៤​ឆ្នាំ មុន ព្រោះ​អតីត​ស្វាមី​គឺ​ជា​មនុស្ស​ប្រមឹក ដើរ​លេង​ដាច់​យប់ និង​ធ្លាប់​វាយ​តប់​អ្នក​ស្រី។

អ្នក​មេម៉ាយ​វ័យ​ជាង ៣០​ឆ្នាំ ដែល​កំពុង​រួម​រស់​ជាមួយ​ស្វាមី ទី២ រូប​នេះ​បាន​រំឭក​អតីតកាល​ថា៖ «គាត់​ហ្នឹង​ឲ្យ​តែ​ផឹក​កាច​ហើយ ជេរ រក​រឿង​មិន​សម​ទំនង ថា យើង​អ៊ី​ចេះ​មួយ អ៊ី​ចុះ​មួយ ដល់​ខឹង​ខ្លាំង​វ៉ៃ។ ដល់​ខ្ញុំ​រត់​ទៅ​នៅ​ផ្ទះ​ម៉ែ​ខ្ញុំ​វិញ គាត់​មក​តាម​អង្វរ​ពីរ​បី​ដង​ដែរ តែ​ដល់​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​ទៅ​នៅ​តែ​ដដែល​ទើប​ខ្ញុំ​គិត​ថា​មាន​តែ​លែង​ទេ»។

ស្រប​នឹង​កំណើន​ស្ត្រី​លែង​លះ​បុរស ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ​ចំនួន​កន្លែង​កម្សាន្ត​ដែល​ភាគ​ច្រើន​ទទួល​បាន​អតិថិជន​ប្រុស​នោះ​ក៏​មាន​ការ​កើន​ឡើង​ដែរ។ យោង​តាម​តួលេខ​ពី​នាយកដ្ឋាន​ឧស្សាហ​កម្ម​ទេសចរណ៍ នៅ ឆ្នាំ​២០១៣ អាជីវកម្ម​ផ្ដល់​សេវា​កម្សាន្ត​មាន ៦៥៩ កន្លែង ខារ៉ាអូខេ ៤៨៥ កន្លែង ក្លិប​រាំ ៩៤ កន្លែង បៀរ​ហ្គាដិន ៨០ កន្លែង ពោល​គឺ​មាន​ការ​កើន​ឡើង​បើ​ធៀប​នឹង ឆ្នាំ​២០១២ ដែល​មាន​ហាង​ខារ៉ាអូខេ​ចំនួន ៣៧៦ កន្លែង​ក្លិប​រាំ​កម្សាន្ត​ចំនួន ៧៩ ហាង​ម៉ាស្សា ១៨៧ បៀរ​ហ្គាដិន ៩៧ និង​មាន​ហាង​ដែល​គ្មាន​ច្បាប់ ២៦ កន្លែង​ទៀត។

អ្នក​ស្រី ទឹម រចនា បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ដើម​ឡើយ​អ្នក​ស្រី​ព្យាយាម​អត់ធ្មត់​នឹង​ទង្វើ​ញៀន​ស្រា ដើរ​លេង​រាំ​ច្រៀង​ដាច់​យប់​របស់​អតីត​ស្វាមី​ដែរ ព្រោះ​អ្នក​ស្រី​មិន​មាន​មុខ​របរ​ពិត​ប្រាកដ ហើយ​ស្វាមី​ជា​អ្នក​ផ្គត់​ផ្គង់​ប្រភព​ចំណូល​គ្រួសារ​ទាំង​ស្រុង។ ម៉្យាង​វិញ​ទៀត អ្នក​ស្រី​ក៏​មិន​ចង់​ឲ្យ​ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្មាស​គេ​ព្រោះ​តែ​ងារ​ថា ជា​ស្រី​មេម៉ាយ​ដែរ។ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ស្រី​សព្វ​ថ្ងៃ អ្នក​ស្រី​សង្កេត​ឃើញ​ថា សង្គម​បច្ចុប្បន្ន​មិន​ចង្អៀត​ចង្អល់​ដូច​មុន​ទេ។

ក្នុង​សំនៀង​មួយៗ អ្នក​ស្រី​ថ្លែង​ថា៖ «ឥឡូវ​រឿង​មេម៉ាយ ស្រី​លែង​ប្ដី​អី គេ​មិន​ខ្វល់​ទេ។ អ្នក​អត់​ដឹង​រឿង គេ​អាច​មើល​ងាយ​យើង តែ​បើ​អ្នក​ដឹង​មែន គេ​មិន​ហ៊ាន​ថា​ម៉េច​ទេ គេ​មាន​តែ​អាណិត»។

អ្នក​ស្រី​បាន​និយាយ​ទៀត​ថា៖ «ក្រោយ​មក​ខ្ញុំ​ជួប​ប្ដី​ខ្ញុំ​សព្វ​ថ្ងៃ គាត់​គ្រាន់​បើ​អាច​យក​ជា​គ្នា​បាន ចេះ​មើល​ការ​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ផ្ទះ ដឹង​ទុក្ខ​ធុរៈ មិន​រក​រឿង​យើង»។

សូម្បី​តែ លោក ជន់ តារា ក៏​បាន​អះអាង​ផង​ដែរ​ថា អតីត​ភរិយា​របស់​លោក​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​លែង​លះ​ដោយ​មិន​ខ្លាច​ជ្រក​ក្រោម​ឈ្មោះ​ជា​ស្រី​មេម៉ាយ​ឡើយ។

លោក​រំឭក​ទៀត​ថា៖ «ម៉ែ​ក្មេក​ខ្ញុំ​គាត់​ថា កូន​គាត់​ក្មេង​នៅ​ស្អាត អាច​រក​ប្ដី​បាន​ទៀត គាត់​មិន​ខ្វល់​អា​រឿង​លែង​មិន​លែង​ទេ។ ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ​នោះ​ក៏​គាត់​តាម​តែ​ម៉ែ​គាត់​ដែរ»។

គួរ​បញ្ជាក់​ថា តួលេខ​ជាក់​លាក់​នៃ​ចំនួន​អ្នក​លែង​លះ​គ្នា​សម្រាប់ ឆ្នាំ​២០១៤ មិន​ទាន់​មាន​ការ​ចង​ក្រង​ជា​ផ្លូវ​ការ​ទេ ប៉ុន្តែ​យោង​តាម​សម្ដី​របស់​លោក ជីវ កេង អតីត​ប្រធាន​សាលា​ដំបូង​រាជធានី​ភ្នំពេញ ដែល​បាន​ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ កាល​ពី ឆ្នាំ​២០១៣ ថា ក្នុង​ចំណោម​ពាក្យ​បណ្ដឹង​លែងលះ​ចំនួន ១២៨៧ ករណី គិត​ជា​បរិមាណ​អត្រា​ភរិយា​ប្ដឹង​លែង​លះ​ពី​ស្វាមី​អាច​ដល់ ៧០ ភាគរយ៕

រាយការណ៍​បន្ថែម​ដោយ ស៊ូ វុទ្ធី


What Next?

Recent Articles

One Response to "មូល​ហេតុ​បណ្ដឹង​លែងលះ​ជាង ៧០ ភាគរយ​ផ្ដើម​ពី​ស្ត្រី"

  1. crazysmart says:

    It about time to wake up Cambodian men! It is time to roll your sleeves,, change your attitudes and behaviors of manhood honcho ego.
    it is time to do houseworks: cooking, cleaning, laudrying, and treat your lady as equal partner, listen to her voice, sit down to solve problems in a family way, and to have transparency in your family, and healthy dicsussion, and much more…

    Be there for her, that’s the most importnat thing.