ដោយ សូត សុខប្រាថ្នា
2015-01-16
RFA
ស្ដាប់ ឬ ទាញយកសំឡេង
សកម្មភាពគ្រូពេទ្យបូមឈាមពីពលរដ្ឋដែលស្ម័គ្រចិត្តមកផ្ដល់ឈាមនៅមជ្ឈមណ្ឌលជាតិផ្ដល់ឈាម ក្នុងបរិវេណមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង កាលពីថ្ងៃទី១៤ មិថុនា ឆ្នាំ២០១៤។ RFA/Mom Sophon
គ្រូពេទ្យជាច្រើនដែលបម្រើសេវាព្យាបាលអ្នកជំងឺដោយមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាត នៅខេត្តកំពង់ធំ កំពុងបារម្ភថា ពួកគាត់នឹងត្រូវបាត់បង់មុខរបរ និងប្រាក់ចំណូល នៅពេលក្រសួងសុខាភិបាល ប្រកាសបញ្ឈប់អ្នកប្រកបរបរព្យាបាលអ្នកជំងឺដែលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាតទាំងនោះ។
តើរាជរដ្ឋាភិបាល គប្បីមានដំណោះស្រាយយ៉ាងណាចំពោះបញ្ហានេះ?
ក្តីបារម្ភនេះ បន្ទាប់ពីក្រុមគ្រូពេទ្យដែលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាត នៅខេត្តកំពង់ធំ បានឮសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានស្ដីពីគោលនយោបាយរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល ជាថ្មីទៀត ថាឲ្យបញ្ឈប់រាល់សកម្មភាពបម្រើសេវាសុខាភិបាលជាសាធារណៈពីសំណាក់គ្រូពេទ្យទាំងឡាយណា ដែលមិនមានអាជ្ញាប័ណ្ណពីរដ្ឋ។ ការប្រកាសនេះ ស្របពេលរាជរដ្ឋាភិបាល នៅមិនទាន់មានគោលនយោបាយដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមរបស់គ្រូពេទ្យគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាតទាំងនោះនៅឡើយ ដែលនាំឲ្យពួកគាត់ត្រូវប្រឈមការបាត់បង់មុខរបរ និងជួបបញ្ហាផ្សេងៗក្រោយពេលបញ្ឈប់រួច។
គ្រូពេទ្យប្រចាំភូមិទាមចាស់ ឃុំកំពង់ស្វាយ ស្រុកកំពង់ស្វាយ លោក សឹង ណូត មានប្រសាសន៍ថា លោកមានសញ្ញាបត្រផ្នែកពេទ្យ ក៏ប៉ុន្តែលោកដើរមើលអ្នកជំងឺនៅក្នុងភូមិកន្លងមក គឺមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាតនោះទេ ដោយសារទម្លាប់មើលអ្នកជំងឺតគ្នា។ លោកបន្តថា នៅពេលក្រសួងកាន់តែរឹតបន្តឹងលើបញ្ហានេះ គឺអាចធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារលោកជួបផលវិបាក ពីព្រោះត្រូវបាត់បង់ប្រាក់ចំណូល៖ «បារម្ភថាបើគេបញ្ឈប់ទៅមិនធ្វើអី បើយើងហួសពេលហើយ បើស្រែក៏មិនមាន ភ្លឺក៏មិនមាន ចេះតែរបរព្យាបាលប្រជាជន»។
គ្រូពេទ្យដដែលបន្ថែមថា លោកចង់ឲ្យក្រសួងសុខាភិបាល បើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលដល់ពួកគាត់ ដើម្បីអាចឲ្យពួកគាត់មានសិទ្ធិព្យាបាលអ្នកជំងឺបានសមស្របតាមសមត្ថភាព។
ស្រដៀងគ្នានេះ គ្រូពេទ្យតាមភូមិម្នាក់ទៀតនៅឃុំជ័យ ដែលជាអតីតពេទ្យទាហាន អ្នកស្រី ឆូយ សាលីន មានប្រសាសន៍ថា អ្នកស្រីគាំទ្រគោលនយោបាយរបស់ក្រសួង ពីព្រោះដើម្បីធានាសុវត្ថិភាពសុខភាពរបស់ពលរដ្ឋ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្រីថា រាជរដ្ឋាភិបាលគប្បីមានគោលនយោបាយណាមួយ ដើម្បីផ្ដល់ឱកាសឲ្យពួកគាត់អាចស្វែងរកប្រាក់ចំណូលពីមុខរបរមួយនេះ ជាជាងបញ្ឈប់ពួកគាត់ដោយមិនមានអ្វីទីពឹងនៅពេលក្រោយ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកស្រីជាស្ត្រីមេម៉ាយគ្មានដីស្រែចម្ការសម្រាប់ធ្វើ ហើយបើអត់ពីមុខរបរនេះទៅ អ្នកស្រីកាន់តែយ៉ាប់ថែមទៀត៖ «ធ្វើត្រឹមត្រូវហើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមានមុខរបរអីទេ ខ្ញុំមានមុខរបរតែប៉ុណ្ណឹង។ ខ្ញុំពិបាកចិត្ត ព្រោះទើបមានទីលំនៅហ្នឹងឯង ព្រោះនៅតែផ្ទះគេ។ ខ្ញុំព្រួយបារម្ភមិនដឹងរកអី»។
ក្រៅពីគ្រូពេទ្យទាំងនេះ ក៏មានគ្រូពេទ្យជាច្រើនទៀតកំពុងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដូចគ្នាដែរ។ ពួកគាត់អះអាងថា អ្នកព្យាបាលជំងឺនៅតាមជនបទដាច់ស្រយាល ក៏មិនហ៊ានមើលជំងឺដែលហួសពីសមត្ថភាពខ្លួនដែរ គឺបានត្រឹមជួយសង្គ្រោះបឋម ឬផ្សំថ្នាំឲ្យពលរដ្ឋខ្លះប៉ុណ្ណោះ។
ទាក់ទងបញ្ហានេះ ប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាល ខេត្តកំពង់ធំ លោក ស្រី ស៊ីន មានប្រសាសន៍ថា គោលការណ៍បញ្ឈប់គ្រូពេទ្យដែលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាត ខាងមន្ទីរនៅខេត្តកំពង់ធំ គឺធ្វើជាប់រហូតមក ដើម្បីជៀសវាងកុំឲ្យមានបញ្ហាកើតឡើងលើពលរដ្ឋ ពីព្រោះកន្លងមក ធ្លាប់មានបញ្ហាដោយសារការព្យាបាលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាតទាំងនោះ។ លោកបន្តថា ចំពោះដំណោះស្រាយ ខាងក្រសួងមិនមានជាគោលការណ៍សម្រាប់គ្រូពេទ្យដែលមិនមានសញ្ញាបត្រទេ គឺពួកគាត់មានតែត្រូវប្ដូរមុខរបរ។ ចំណែកគ្រូពេទ្យមានសញ្ញាបត្រ ពួកគាត់អាចទៅសុំការអនុញ្ញាតពីក្រសួងសុខាភិបាល ដើម្បីប្រកបរបរបន្តបាន៖ «យើងមិនបានគិតទៅដល់មុខរបរគាត់ទេ។ បើសិនអ្នករកស៊ីផ្នែកឯកជនទាំងអស់ កាលណាចង់រកស៊ីផ្នែកសុខាភិបាល អ្នកហ្នឹងត្រូវតែគោរពច្បាប់សុខាភិបាល»។
លោកថា ខាងមន្ទីរក៏មិនមានបើកវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលសម្រាប់គ្រូពេទ្យដែលមិនមានសញ្ញាបត្រទាំងនោះដែរ ព្រោះពួកគាត់ត្រូវឆ្លងកាត់សាលារៀន ដើម្បីទទួលបានជំនាញនីមួយៗឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងត្រូវចូលជាសមាជិកគណៈគ្រូពេទ្យទៀតផង។
កាលពីថ្ងៃទី៩ មករា ក្រសួងសុខាភិបាល បានចេញសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរួមជាមួយអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) និងអង្គការយូអិនអេដស៍ (UNAIDS) បានបង្ហាញពីលទ្ធផលស្រាវជ្រាវជុំវិញមូលហេតុនៃការឆ្លងជំងឺអេដស៍ នៅខេត្តបាត់ដំបង។ ក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មាននោះ លោក ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល បានក្រើនរំឭកដល់គ្រប់អង្គភាពសុខាភិបាលទាំងអស់ ទាំងរដ្ឋ និងឯកជន ត្រូវអនុវត្តវិធីបង្ការជាសកល ដោយត្រូវប្រើប្រាស់សម្ភារៈបរិក្ខារពេទ្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ជៀសវាងនូវជំងឺឆ្លងផ្សេងៗ ពិសេសជំងឺអេដស៍ ព្រមទាំងផ្ដល់ការអប់រំដល់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ ឲ្យយល់ដឹងពីការទទួលសេវាព្យាបាលជំងឺដែលមានសុវត្ថិភាព និងគុណភាពខ្ពស់។ លើសពីនេះ លោក ម៉ម ប៊ុនហេង បញ្ជាក់ថា ខាងក្រសួងសុខាភិបាល បានពង្រឹងការអនុវត្តគោលនយោបាយរបស់ខ្លួន ដោយត្រូវបញ្ឈប់នូវរាល់អ្នកប្រកបរបររកស៊ីព្យាបាលជំងឺដែលគ្មានច្បាប់អនុញ្ញាត។
យ៉ាងណា អ្នកស្រាវជ្រាវបញ្ហាសង្គម លោកបណ្ឌិត កែម ឡី មានប្រសាសន៍ថា គោលនយោបាយរបស់ក្រសួងសុខាភិបាល ចង់លុបបំបាត់អ្នកព្យាបាលជំងឺដែលគ្មានច្បាប់នោះ គឺមិនអាចធ្វើបានទេ ពីព្រោះគ្រូពេទ្យដែលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាត គឺមានរាប់ម៉ឺននាក់នៅទូទាំងប្រទេស។ ប៉ុន្តែបើមានវគ្គបង្រៀនណាមួយដែលធ្វើឲ្យពួកគាត់យល់កាន់តែច្បាស់ពីរបៀបផ្ដល់ថ្នាំសង្កូវជូនពលរដ្ឋឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងជួយតាមចំណេះដឹងរបស់ពួកគាត់ លោក កែម ឡី ថាជាការប្រសើរ៖ «តើថ្នាំកម្រិតណាដែលគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យផ្តល់ជូនពលរដ្ឋបាន ពីព្រោះខ្មែរយើងម្នាក់គ្រូពេទ្យម្នាក់ហើយហ្នឹង មានន័យថា ពេលគាត់ឈឺគាត់ទៅទិញថ្នាំមកហើយហ្នឹង។ អ៊ីចឹងគ្រូពេទ្យមកពីជំរំក៏គ្រាន់បើជាងពលរដ្ឋខ្មែរដែលមិនបានរៀនសោះដែរ»។
លោកយល់ថា រាជរដ្ឋាភិបាលគប្បីស្រង់ស្ថិតិគ្រូពេទ្យដែលមិនមានច្បាប់អនុញ្ញាតទាំងនោះឲ្យបានច្បាស់លាស់ ហើយអញ្ជើញពួកគាត់មកពិភាក្សាគ្នា ថាតើពួកគាត់ចង់បន្តអាជីពនេះទៀត ឬយ៉ាងណា? ប្រសិនបើពួកគាត់ចង់បន្ត ក្រសួងគប្បីមានគោលនយោបាយបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យពួកគាត់អាចចូលរៀនទៅតាមកម្រិតនីមួយៗ ឬក៏ត្រូវបើកវគ្គបង្រៀនខ្លីដល់ពួកគាត់បន្ថែមទៀត ដើម្បីអាចឲ្យគ្រូពេទ្យទាំងនោះបន្តមុខរបររបស់ខ្លួនដោយស្របច្បាប់ និងត្រឹមត្រូវ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
អត្ថបទដែលទាក់ទង
- រដ្ឋាភិបាលចិនប្រគល់រថយន្តពេទ្យ២០០គ្រឿងដល់ក្រសួងសុខាភិបាលកម្ពុជា
- ពលរដ្ឋស្នើសុំឲ្យក្រុមហ៊ុនដែលធ្វើផ្លូវជាតិលេខ៦អាជួយស្រោចទឹកកុំឲ្យដីហុយ
- មន្ត្រីមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្តតាកែវអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋងាកមកប្រើសេវាសុខាភិបាលសាធារណៈ
- ក្រសួងបង្ហាញថាអ្នកឆ្លងមេរោគអេដស៍ភាគច្រើននៅឃុំរកាដោយសារចាក់ថ្នាំនិងចាក់សេរ៉ូម
- ពលរដ្ឋនៅបាត់ដំបងរិះគន់អាជ្ញាធរថាមិនដោះស្រាយបញ្ហាប្រឡាយទឹកស្អុយ
- អ្នកឆ្លងមេរោគអេដស៍នៅឃុំរកាបារម្ភគ្មានលទ្ធភាពរកប្រាក់សងបំណុលធនាគារ
- សង្គមស៊ីវិលរិះគន់ស្ថានីយទូរទស្សន៍មួយចំនួនថាបន្តផ្សាយពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹង
- សមាជិកព្រឹទ្ធសភាផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់ពលរដ្ឋផ្ទុកមេរោគអេដស៍នៅឃុំរកា
- ពលរដ្ឋមួយចំនួននៅខេត្តតាកែវព្រួយបារម្ភខ្លាចឆ្លងមេរោគអេដស៍ដូចនៅបាត់ដំបង