ដោយ ហង្ស សាវយុត
2015-03-30
RFA
ស្ដាប់ ឬ ទាញយកសំឡេង
សិស្សសាលា និងឪពុកម្ដាយជាច្រើនរយនាក់នៅក្នុងឃុំពង្រលើ ស្រុកជីក្រែង ចម្ងាយជាង ១០០គីឡូម៉ែត្រភាគខាងកើតពីទីក្រុងសៀមរាប កំពុងព្យួរសេរ៉ូមដោយសារពុលចំណីអាហារ កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៥។ RFA/Hang Savyouth
មន្ត្រីមន្ទីរសុខាភិបាលអះអាងថា រហូតមកដល់ថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែមីនា នេះ កុមារនិងប្រជាពលរដ្ឋដែលពុលនំប៉័ងប៉ាតេ នៅឃុំពង្រលើ និងឃុំសង្វើយ ស្រុកជីក្រែង ជាង ៨០០នាក់ មានសុខភាពប្រសើរឡើងវិញហើយ ដោយពួកគេនាំគ្នាចេញពីមន្ទីរពេទ្យវិលទៅផ្ទះជាបន្តបន្ទាប់។ ក៏ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប ដែលយកសំណល់នំប៉័ងពីកន្លែងកើតហេតុ ព្រមទាំងវត្ថុធាតុដើមខ្លះពីកន្លែងផលិតទៅពិសោធដើម្បីរកជាតិពុលនោះ គឺនៅមិនទាន់ដឹងលទ្ធផលយ៉ាងណានៅឡើយ។
សមត្ថកិច្ចចម្រុះមានប៉ូលិសសេដ្ឋកិច្ច មន្ត្រីកាំកុងត្រូល និងមន្ទីរឧស្សាហកម្មរបស់ខេត្តសៀមរាប បានសម្រេចបិទឡនំប៉័ងយីហោពន្លឺព្រះអាទិត្យ នៅក្នុងភូមិស្លក្រាម សង្កាត់ស្លក្រាម មិនឱ្យផលិតលក់នៅលើទីផ្សារជាបណ្ដោះអាសន្នសិន។
ការសម្រេចបិទនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីកុមារ និងប្រជាពលរដ្ឋជាង ៨០០នាក់នៅឃុំពង្រលើ និងឃុំសង្វើយ ស្រុកជីក្រែង បានពុលនំប៉័ងប៉ាតេដែលគេទិញពីកន្លែងផលិតយីហោពន្លឺព្រះអាទិត្យនេះ។
ប្រធានការិយាល័យប៉ូលិសសេដ្ឋកិច្ចនៃស្នងការនគរបាលខេត្តសៀមរាប គឺលោក សឿន សេន។ លោកមានប្រសាសន៍កាលពីរសៀលថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែមីនា ថា ព្រះរាជអាជ្ញារងអមសាលាដំបូងខេត្តសៀមរាប បានចេញបញ្ជាឱ្យសមត្ថកិច្ចបិទឡផលិតនំប៉័ងយីហោពន្លឺព្រះអាទិត្យនេះជាបណ្ដោះអាសន្ន ដើម្បីរង់ចាំលទ្ធផលពិសោធន៍ ថាតើនំប៉័ងដែលផលិតចេញពីកន្លែងនោះមានជាតិពុលដែរ ឬក៏យ៉ាងណា។
មន្ត្រីប៉ូលិសសេដ្ឋកិច្ចដដែលបញ្ជាក់ថា ការបិទទ្វាកន្លែងផលិតនំប៉័ងជាបណ្ដោះអាសន្ននេះ ដើម្បីការពារហានិភ័យនៅក្នុងពេលដែលលទ្ធផលនៃការពិសោធមិនទាន់ចេញ៖ «ចំពោះឡនំប៉័ងហ្នឹងរង់ចាំនៅពេលដែលការពិសោធចេញលទ្ធផល បើសិនជាអត់មានជាតិពុលអីទេ គឺយើងនឹងសុំគោលការណ៍ទៅព្រះរាជអាជ្ញាដើម្បីឱ្យបន្តអាជីវកម្មវិញ»។
ទោះយ៉ាងណា វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចស្វែងរកការទាក់ទងជាមួយលោក គី ស៊ូឡុង ម្ចាស់ឡនំប៉័ងយីហោពន្លឺព្រះអាទិត្យនេះ ដើម្បីសុំប្រតិកម្មជុំវិញការបិទមិនឱ្យផលិតជាបណ្ដោះអាសន្ននោះបានថាយ៉ាងណានៅឡើយ។
ចំណែកកុមារនិងប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៨០៦នាក់ ដែលទៅចូលរួមទិវាប្រឆាំងពលកម្មកុមារហើយអង្គការចែកនំប៉័ងឱ្យទទួលទាន ពុលតាំងតែពីថ្ងៃទី២៧ ខែមីនា រហូតមកដល់ពេលនេះមានសុខភាពប្រសើរវិញភាគច្រើនហើយ។
ប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្តសៀមរាប លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ក្រូស សារ៉ាត់ មានប្រសាសន៍ថា នៅព្រឹកថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែមីនា គឺកុមារនិងប្រជាពលរដ្ឋដែលពុលនំប៉័ងប៉ាតេ ភាគច្រើនបានចាកចេញពីមន្ទីរពេទ្យវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ៖ «អ្នកជំងឺសង្គ្រោះអស់ហើយ នៅតែអ្នកមិនទាន់ចេញអស់ពីពេទ្យ។ ម្សិលមិញ ថ្ងៃមិញនេះគេចេញទៅផ្ទះអស់ នៅសល់មនុស្ស ១០-២០នាក់ទេ…»។
ទោះយ៉ាងណាវេជ្ជបណ្ឌិតដដែលបារម្ភថា ក្នុងចំណោមអ្នកដែលពុលនំប៉័ងប៉ាតេខ្លះ បើទោះបីជាមានសុខភាពប្រសើរឡើងវិញពេលនេះក៏ដោយ ក៏អ្នកមានសុខភាពទន់ខ្សោយនឹងអាចបណ្ដាលឱ្យកើតជំងឺរលាកពោះវៀន និងបញ្ហាក្រពះជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
អត្ថបទដែលទាក់ទង
- សមត្ថកិច្ចមិនទាន់រកឃើញមូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យអ្នកខេត្តសៀមរាបពុលនំប៉័ង
- ពលរដ្ឋក្មេងចាស់រាប់រយនាក់នៅឃុំពង្រលើខេត្តសៀមរាបសង្ស័យថាពុលនំបុ័ងសាច់
- ពលរដ្ឋជាង១.២០០គ្រួសារនៅទីជនបទក្នុងខេត្តសៀមរាបខ្វះបង្គន់អនាម័យ
- ពលរដ្ឋនៅជនបទក្នុងខេត្តក្រចេះពិបាកទទួលបានសេវាសុខាភិបាល
- ក្រុមគ្រូពេទ្យរដ្ឋមួយកន្លែងនៅខេត្តក្រចេះបោះបង់កន្លែងការងារ
- ពលរដ្ឋខ្លះនៅខេត្តក្រចេះមិនហ៊ានយកកូនទៅចាក់វ៉ាក់សាំងខ្លាចឆ្លងមេរោគអេដស៍
- ក្រុមគ្រួសារស្ត្រីសម្រាលកូនស្លាប់នៅពោធិ៍សាត់ពិចារណាប្ដឹងគ្រូពេទ្យ
- គណៈកម្មការទី៨សភាស្នើនាយករដ្ឋមន្ត្រីសម្រួលការប្រាក់ដល់អ្នកផ្ទុកមេរោគអេដស៍នៅឃុំរកា
- អាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាបកំពុងត្រួតពិនិត្យកន្ទុយបារី១០តោនដែលគេដឹកពីបរទេសមកចាក់ចោល
មិនត្រឹមតែនំបុ័ងមួយមុខប៉ុណ្ណោះទេ របស់របរហូបចុកផ្សេងៗទៀត ដូចជាបន្លែផ្លែឈើ ត្រីសាច់គ្រប់បែបយ៉ាង គេប្រើសារធាតុគីមីហាមឃាត់ឬខុសក្បួនខ្នាតបច្ចេកទេស ធ្វើឲប៉ះពាល់ខុសភាពពលរដ្ឋយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ សូមរដ្ឋសភាមេត្តារៀបចំនិងអនុមត័ច្បាប់គ្រប់គ្រងម្ហូបអាហារនិងថ្នាំឲបានល្អនិងឲបានឆាប់រហ័សជាទីបំផុត ដើម្បីម្ហូបអាហារមានសុវត្ថិភាពនិងការពារសុខភាពពលរដ្ឋ។
ណាមួយទឹកអាចម៏យួន ណាមួយជាតិគីមីហាមឃាត់ឬខុសក្បួន ប្រាក់ខែតិច ឈឺគ្មានពេទ្យមើលត្រឹមត្រូវ ម្នាក់ៗខំរកសីុ ខំធ្វើការសន្សំប្រាក់ទុកសំរាប់មើលជំងឺបានគ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេ? តើមានពលរដ្ឋប៉ុន្មាន% ដែលមានលទ្ធភាពមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សំរាប់ព្យាបាលជំងឺ? ប៉ុន្មាន%ព្យាបាលក្នុងស្រុក? ប៉ុន្មាន%ទៅព្យាបាលនៅស្រុកយួន? ប៉ុន្មាន%ទៅព្យាបាលនៅថៃ? ប៉ុន្មាន%ទៅព្យាបាលនៅម៉ាឡេ? ប៉ុន្មាន%ទៅព្យាបាលនៅសិង្ហបូរី? តើសុខភាពពលរដ្ឋនឹងទៅជាយ៉ាងណា? នេះនិយាយតែពីបព្ហាាសុខភាពមួយមុខផង ចុះនៅមានបព្ហាាសង្គមជាច្រើនទៀត។ តើសង្គមខ្មែរស្លាប់ឬមិនស្លាប់ បងប្អូន? តើយើងសុខចិត្តរង់ចាំថ្ងៃស្លាប់មកដល់ ដោយមិនបានធ្វើអ្វីសោះឬ?