ដោយ៖ អ៊ឹង ប៊ុនថន | ថ្ងៃចន្ទ ទី6 កក្កដា 2015
http://vodhotnews.com
ស្តាប់សំឡេង៖ |
ចម្លងទុក |
ព្រឹត្តិការណ៍បង្ហូរឈាមថ្ងៃ៥-៦កក្កដា កាលពីជិត២០ឆ្នាំមុន នៅតែគ្មានអ្នកនយោបាយណាម្នាក់ចេញមុខទទួលខុសត្រូវឡើយ ក្រៅតែពីទម្លាក់កំហុសដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកនោះ។
ព្រឹត្តិការណ៍ដែលមជ្ឈដ្ឋានានាហៅថាជា ”រដ្ឋប្រហារ” កណ្តាលទីក្រុងភ្នំពេញនោះបានបង្កអោយអ្នកស្មោះត្រង់របស់សម្តេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ នាយករដ្ឋមន្ត្រីទី១ និងកងទ័ពម្ខាងទៀតដែលស្មោះស្ម័គ្រនឹងលោក ហ៊ុន សែន ជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទី២ ស្លាប់ និងរងរបួសជាច្រើននាក់។ ប៉ុន្តែអ្នកស្លាប់ និងរបួសភាគច្រើនជាអ្នកស្មោះស្ម័គ្រនឹងសម្តេចក្រុមព្រះ ដែលអង្គការសហប្រជាជាតិផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សបានឲ្យដឹងថា ស្លាប់ចំនួន៤១នាក់ រួមមានឧត្តមសេនីយ៍ឯក ហូ សុខ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ និងឧត្តមសេនីយ៍ ចៅ សម្បត្តិ ជាដើម។ ប៉ុន្តែរបាយការណ៍នេះមិនបានបង្ហាញពីអ្នកដែលស្មោះស្ម័គ្រនឹងលោក ហ៊ុន សែន ស្លាប់និងរបួសនោះទេ។
របាយការណ៍ដែលស្រាវជ្រាវឃើញនៅលើបណ្តាញអ៊ីនធើណែតឲ្យដឹងថា «ព្រះអង្គម្ចាស់ នរោត្តម រណឫទ្ធិ កាលណោះ ចង់ឲ្យកម្លាំងមានតុល្យភាពជាមួយនឹងកងកម្លាំងរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ខណៈពេលដែលព្រះអង្គធ្វើជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទី១ មានកម្លាំងប្រដាប់អាវុធដៃតែ ២០០០០នាក់។ ចំណែកលោក ហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីទី២ មានកម្លាំងប្រដាប់អាវុធក្នុងដៃរហូតដល់ ១១០០០០នាក់។
លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ជាច្រើនសារថា ហេតុការណ៍បង្ហូរឈាមនោះបង្កឡើងដោយសម្ដេចក្រុមព្រះ នរោត្តម រណឫទ្ធិ។ ប៉ុន្តែអតីតអ្នកនាំពាក្យព្រះអង្គម្ចាស់ នរោត្តម រណឫទ្ធិ លោក នរ៉ាណាឫទ្ធិ អានន្ទដាយ៉ាត ធ្លាប់បដិសេធថា ព្រះអង្គម្ចាស់ នរោត្តម រណឫទ្ធិ មិនមែនជាអ្នកបញ្ជាឲ្យបង្កើនកម្លាំងទ័ពប្រជែងនឹងគណបក្សប្រជាជនឡើយ។
តើនណាជាអ្នកទទួលខុសត្រូវលើព្រឹត្តិការណ៍បង្ហូរឈាមថ្ងៃ៥-៦កក្កដា?
អត្ថបទវិភាគផ្សេងទៀត
អ្នកវិភាគនយោបាយលោកបណ្ឌិត សុខ ទូច ឲ្យដឹងថា សម្តេចក្រុមព្រះជាគូរទំនាស់នឹងលោក ហ៊ុន សែន កាលណោះ ត្រូវបានតុលាការខ្មែរកាត់ទោសកំបាំងមុខពាក់ព័ន្ធនឹងរដ្ឋប្រហារនោះ។ ប៉ុន្តែត្រូវបានសម្តេចឪ ព្រះទានទោសវិញ ក្រោយពីមានការសម្រុះសម្រួលផ្នែកនយោបាយ។ បើតាមលោក សុខ ទូច ព្រឹត្តិការណ៍រដ្ឋប្រហារឆ្នាំ១៩៩៧អស់អ្នកទទួលខុសត្រូវហើយ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា «បើសិនជាគេកាត់ទោសរួចហើយ ហើយត្រូវបានលើកលែងទោសអស់ហើយ មានន័យថាចប់ហើយ អ្វីដែលនៅសល់បី ទី១ ប្រវត្តិសាស្ត្រ ទី២ សម្រក់ទឹកភ្នែករបស់បងប្អូនដែលបានបាត់បង់សាច់ឈាមជាប្តី ជាប្រពន្ធ ជាកូនហ្នឹងនៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ហ្នឹង ហើយទី៣ ជាទ្រឹស្តីមួយ ដែលបង្ហាញទៅអ្នកនយោបាយថា ការប្រើប្រាស់កម្លាំងមិនមែនជាដំណោះស្រាយទេ ហើយការបង្ហូរឈាមខ្មែរគ្នាឯង គឺវាគ្រប់គ្រាន់ហើយ គ្រប់ជំនាន់ គ្មានជំនាន់ណាដែលមិនបង្ហូរឈាមខ្មែរដើម្បីអំណាចរបស់អ្នកនយោបាយទេ។ គួរលែងប្រើប្រាស់ទិដ្ឋភាពហ្នឹងទៅ យើងគួរប្រើប្រាស់ទីលានប្រជាធិបតេយ្យដើម្បីដោះស្រាយអំណាច និងការចរចាគ្នាដោយសន្តិវិធី»។
ទោះជាបែបណា អ្នកតាមដានហេតុការណ៍នោះឲ្យដឹងថា មានការសម្លាប់ក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការទៅលើក្រុមមន្ត្រីដែលស្និទ្ធនឹងទ្រង់ រណឫទ្ធិ ផងដែរ។ ប៉ុន្តែគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិចហាក់មិនឃើញរំលឹកព្រឹត្តិការណ៍នោះធំដុំដូចគណបក្ស សម រង្ស៊ី ដែលបច្ចុប្បន្នជាបក្សសង្គ្រោះជាតិឡើយ។
អគ្គលេខាធិការគណៈកម្មាធិការប្រព្រឹត្តិកម្ម លោក សួន ប៊ុនស័ក្ត លើកឡើងថា បរិបទប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន មិនមានទេយុត្តិធម៌សម្រាប់ជនស្លូតត្រង់ គឺមានយុត្តិធម៌ចំពោះតែអ្នកមានអំណាចប៉ុណ្ណោះ។ លោកថា «ចំនុចនេះគឺមូលហេតុដែលអ្នកខាងក្រៅ ឧទាហរណ៍ដូចជានៅក្នុងក្របខណ្ឌអង្គការសហប្រជាជាតិ តុលាការអន្តរជាតិ យន្តការស្វែងរកយុត្តិធម៌អន្តរជាតិទាំងអស់ហ្នឹង គេមិនសូវមាត់ក គេមិនធ្វើខ្លាំងដោយសារតែចលនាតស៊ូមតិរបស់យើងនៅខាងក្នុងជំរុញឲ្យទទួលខុសត្រូវនៅខ្សោយដែរ តាមពិតទៅនរណាធ្វើអីជាមួយនរណាក៏ដោយ ចង់នរណាជាអ្នកតស៊ូមតិដោយសន្តិវិធីយ៉ាងណាក៏ដោយ បើកាលណាមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ចង់មិនចង់ រឿងហ្នឹងត្រូវឲ្យមានការដោះស្រាយបញ្ហារកយុត្តិធម៌ជូនជនរងគ្រោះ វាមិនខុសអីនឹងថ្មីៗសភាពការណ៍ធ្ងន់ធ្ងរនៅវ៉េងស្រេង នៅឆ្នាំ២០១៤ មិនអាចទុកសភាពការណ៍នៅស្ងាត់ចោលបានទេ»។
អ្នកដែលជួបនឹងព្រឹត្តិការណ៍៥-៦កក្កដា បានប្រៀបប្រដូចហេតុការណ៍នោះថា ធ្វើឲ្យមានការភ័យខ្លាចបន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍រដ្ឋប្រហារ១៨ មីនា ឆ្នាំ១៩៧០ បង្កឡើងដោយ លន់ នល់ និង ១៧ មេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ បង្កឡើងដោយ ប៉ុល ពត។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា កាលថ្ងៃទី៦ កក្កដា ឆ្នាំ២០១១ បានហាមប្រើពាក្យ “រដ្ឋប្រហារ” ដែលបក្សនេះចាត់ទុកថា អាចធ្វើឲ្យសាធារណជនយល់ច្រឡំចំពោះព្រឹត្តិការណ៍នេះ។ សេចក្តីណែនាំនោះ បានឲ្យអ្នកសារព័ត៌មានហៅថាជា ”ជម្លោះផ្ទៃក្នុងនៃរាជរដ្ឋាភិបាលដែលបានឈានទៅដល់ការប្រឈមមុខដាក់គ្នាដោយអាវុធ”ទៅវិញ។
ប្រជាពលរដ្ឋនៅរាជធានីភ្នំពេញ ភៀសខ្លួនទៅទីមានសុវត្ថិភាព នៅថ្ងៃ៦-៧ កក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧
យ៉ាងនេះក្តី លោក សួន ប៊ុនស័ក្ត បញ្ជាក់ថាព្រឹត្តិការណ៍បង្ហូរឈាមជាប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ ត្រូវបានអង្គការសហប្រជាជាតិកត់ត្រាទុករួចហើយ ហើយនៅពេលខាងមុខអ្នកទទួលខុសត្រូវលើរដ្ឋប្រហារនោះនឹងត្រូវនាំមកកាត់ទោសដូចមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមពេលនេះដែរ។ លោកបន្ថែមថា «ការចាប់ឲ្យទទួលខុសត្រូវ គឺអាចចាប់ក្នុងពេលនរណាមួយកំពុងមានអំណាច ឬក៏អស់អំណាច អាហ្នឹងគឺកាលៈទេសៈនៅក្នុងការដោះស្រាយ ប៉ុន្តែជាទូទៅនៅលើពិភពលោកនេះ បើកាលណាគាត់ជាអ្នកបានសាងកំហុស ឬក៏ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានកំហុស ហើយបើសិនគាត់មានអំណាច ពិបាកនឹងអនុវត្ត ពិបាកនឹងរកយុត្តិធម៌ជាមួយនឹងអ្នកកាន់អំណាចហ្នឹងណាស់។ ដូច្នេះដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាហ្នឹង ខ្ញុំសង្កេតឃើញនៅលើពិភពលោកហ្នឹង គេតែងធ្វើជាមួយអ្នកបែបហ្នឹងគឺនៅពេលដែលអស់អំណាច ភាគច្រើន»។
ថ្វីត្បិតតែមិនមានអ្នកនយោបាយណា ចេញមុខទទួលខុសត្រូវចំពោះព្រឹត្តិការណ៍បង្ហូរឈាមនោះក៏ដោយ តែអ្នកនយោបាយបក្សប្រឆាំង និងក្រុមមន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សបានទាមទារឲ្យមានការកត់ត្រាទុកនូវ «ថ្ងៃរដ្ឋប្រហារដែលមានអ្នករងរបួស និងស្លាប់រាប់រយនាក់ដោយមិនបានទទួលនូវភាពយុត្តិធម៌ ពីអ្នកនយោបាយណាម្នាក់ឡើយមកដល់ពេលនេះ»។
លោក ឡៅ ម៉ុងហៃ អ្នកវិភាគឯករាជ្យ បានចាត់ទុកការបង្ហូរឈាមឆ្នាំ១៩៩៧ថា បណ្ដាលមកពីការសម្រេចចិត្តខុសរបស់អ្នកនយោបាយ៕
សូមសរសេរមកលោក អ៊ឹង ប៊ុនថន តាមរយៈ chanthorn@vodhotnews.com
កោតតែលោកបណ្ឌិតសុខ ទូច ធ្លាប់ថ្លែងចាប់អារម្មណ៏នឹងការគ្មានអ្នករៀនប្រវត្តិសាស្ត្រទៅកើត បើគាត់វិភាគបែបនេះ៕