ភ្នំពេញ: មកដល់ព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ទី១២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២ ប្រជាពលរដ្ឋសហគមន៍ ដែលមានជម្លោះដីធ្លី ដូចជា អ្នកបឹងកក់ បុរីកីឡា និងអ្នករស់នៅជិតព្រលានយន្តហោះ បានប្រមូលផ្ដុំនៅមុខស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំកម្ពុជានៅជិតវត្តភ្នំ ដើម្បីដាក់ញត្តិ ស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីលោកប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា ឲ្យជួយដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លី និងអន្តរាគមន៍ទៅរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ឲ្យដោះលែងស្ត្រីអ្នកភូមិបឹងកក់ម្នាក់ និងស្ត្រីបុរីកីឡាម្នាក់។
ថ្ងៃទី 12 វិច្ឆិកា 2012
ដោយ: រតនា
CEN

ក្រុមអ្នកភូមិ ដែលមានជម្លោះដីធ្លី ស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីប្រធានាធិបតីអាមេរិក អូបាម៉ា នៅមុខស្ថានទូតអាមេរិក ជិតវត្តភ្នំ នាព្រឹកថ្ងៃទី១២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២
លោកប្រធានាធិបតី អូបាម៉ា ត្រូវគេរំពឹងថា នឹងធ្វើដំណើរមកចូលរួមកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ាន-អាមេរិក និងកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ីបូព៌ា ជាមួយនឹងប្រមុខដឹកនាំអាស៊ាន និងបណ្តាប្រទេសមហាអំណាចជាច្រើនទៀតនៅរាជធានីភ្នំពេញ នាថ្ងៃទី១៩ និងថ្ងៃទី២០ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២។
អ្នកស្រី ច្រាយ នីម មកពីភូមិថ្មគោល សង្កាត់ចោមចៅ នៅជិតព្រលានយន្តហោះអន្តរជាតិភ្នំពេញ បានថ្លែងថា ក្រុមអ្នកភូមិរបស់គាត់ ស្នើសុំលោកប្រធានាធិបតីអាមេរិក អូបាម៉ា អន្តរាគមន៍ចំពោះគម្រោងបណ្តេញប្រជាពលរដ្ឋជាង ១០០ គ្រួសារ ចេញពីលំនៅដ្ឋាននៅជិតព្រលានយន្តហោះ។ ដូច្នេះពួកខ្ញុំសូមឲ្យលោក អូបាម៉ា អន្តរាគមន៍ទៅកាន់សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដើម្បីឲ្យផ្តល់សំណងត្រឹមត្រូវ តាមតម្លៃទីផ្សារដល់ប្រជាជនដែលរស់នៅស្របច្បាប់លើដីនៅជាប់ព្រលានយន្តហោះនោះ។
ដោយឡែក បុរសតំណាងអ្នកភូមិបឹងកក់ លោក ចាន់ ពុទ្ធិស័ក្ដិ បានឲ្យដឹងថា ក្រៅពីការមកចូលរួមអបអរជ័យជម្នះរបស់លោក អូបាម៉ា ដែលបានជាប់ឆ្នោតបន្តធ្វើជាប្រធានាធិបតីមួយអាណត្តិទៀត យើងក៏សុំឲ្យលោកប្រធានាធិបតី គាំទ្រដល់សហគមន៍បឹងកក់ ដោយដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លី និងអន្តរាគមន៍ឲ្យមានការដោះលែងអ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា ប្រជាពលរដ្ឋបឹងកក់ ដែលត្រូវគេចោទប្រកាន់ និងចាប់យកទៅឃុំឃាំងដោយអយុត្តិធម៌។
ចំណែកលោក ពេជ្រ លឹមឃួន នៅសហគមន៍បុរីកីឡា ដែលបានចូលរួមជាមួយប្រជាពលរដ្ឋសហគមន៍ដីធ្លីជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀត ក៏បានឲ្យដឹងថា ពួកខ្ញុំមកដាក់ញត្តិជូនលោកអូបាម៉ា និងលោកស្រី ហ៊ីលឡារី គ្លីនតុន ដើម្បីឲ្យអន្តរាគមន៍មកកាន់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ឲ្យមានការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និងប្រជាធិបតេយ្យត្រឹមត្រូវ កុំឲ្យមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ហើយម្យ៉ាងទៀត ក៏សុំឲ្យដោះលែងសកម្មជនដីធ្លី នៅបឹងកក់ និងបុរីកីឡា គឺអ្នកស្រី យ៉ោម បុប្ផា និងអ្នកស្រី ទឹម សាក់មុនី ជាបន្ទាន់ ព្រមទាំងសុំឲ្យលោក អូបាម៉ា ចូលទៅទស្សនកិច្ចនៅបុរីកីឡា ឲ្យឃើញផ្ទាល់ពីស្ថានភាពរបស់អ្នកបុរីកីឡា ដែលក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច មិនបានគោរពកិច្ចសន្យា ដោយសាងសង់តែ ៨ អគារ នាំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋបុរីកីឡាពួកខ្ញុំមួយចំនួនមិនបានសំណងត្រឹមត្រូវ។
កម្លាំងប៉ូលិសជាច្រើននាក់ ក៏ត្រូវបានគេដាក់ពង្រាយដើម្បីការពារដល់សុវត្ថិភាពរបស់ស្ថានទូត ក្នុងពេលក្រុមប្រជាពលរដ្ឋជួបជុំនៅមុខស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិក នាព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ទី១២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២។ តែមិនមានការប៉ះទង្គិចដោយអំពើហិង្សាកើតឡើងទេ។
នៅព្រលប់ថ្ងៃប្រកាសលទ្ធផលបោះឆ្នោត កាលពីថ្ងៃទី៧វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១២ ដែលបញ្ជាក់ថា លោកអូបាម៉ា បន្តជាប់ឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិក ក្រុមស្ត្រីអ្នកភូមិបឹងកក់ និងអ្នកភូមិបុរីកីឡា បានបោះតង់ដេកតវ៉ានៅមុខស្ថានទូតអាមេរិក នៅជិតវត្តភ្នំ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីសុំអន្តរាគមន៍ពីប្រមុខដឹកនាំមហាអំណាចអាមេរិក ដែលនឹងមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជានៅដើមសប្តាហ៍ក្រោយ ដើម្បីចូលរួមប្រជុំកំពូល ជាមួយមេដឹកនាំប្រទេសអាស៊ាន និងប្រទេសដៃគូជាច្រើនទៀត៕ S
ខ្យល់ផាត់ពីជើង – សូមផាត់បំប៉ើង – ពួកអាផ្តាច់ការ
ពួកអាជនទមិឡ – ជ្រកក្រោមសាសនា – តែចិត្តឬស្យា – ដូចសត្វតិរច្ឆាន ។
ខ្យល់ផាត់ពីត្បូង – សូមផាត់អាហ្វូង – ឆ្កែចចកស្វាន
ឲ្យវាវិនាស – កុំឲ្យរំខាន – ដល់ភាពសុខសាន – របស់ប្រជា។
ខ្យល់ផាត់ពីកើត – កុំនាំពួកស្លើត – មកឲ្យចងពា
ជនខ្មែរស្លូតត្រង់ – ឲ្យរងវេទនា – ទ្រូងចុកគ្រាំគ្រា – បាត់បង់សេរី។
ខ្យល់ផាត់ពីលិច – សូមជួយពន្លិច – ពួកជនអប្រីយ៍
ព្រោះគ្រងប្រទេស – ឲ្យបាត់បង់ដី – ហាឡើងអាងអី – ចាប់រាស្រ្តដាក់គុក។
ខ្យល់ផាត់គ្រប់ទិស – ផាត់ឲ្យអាម្នឹះ – ចង្រៃរុលរុក
ឲ្យវាវេទនា – រន្ទះបាញ់បុក – កុំឲ្យវាសុខ – គ្រប់ពេលវេលា។
គិតដោយឡាក់ឡាំង – ពួកអានេះខ្លាំង – តែក្នុងកម្ពុជា
អួតខ្លួនទេវតា – ដូចស្វាពុលបៀរ – បើកមាត់គ្រប់គ្រា – ជេរគេជេរឯង។
ពួកអាត្រូវគ្រាប់ – សូមឲ្យហ្អែងងាប់ – ដោយគ្រាបអំបែង
រឺគង់នឹងងាប់ – ដោយសាររោគស្រែង – រឺដូចគ្នាហ្អែង – ងាប់លើអាកាសា។
រីពួកអាយ៉ង – ពួកអាអោបពង – ពួកអាខួរស្វា
ពួកហ្អែងចេះអី – ស្រដីបាតផ្សា – ពោលពាក្យវាចារ – ថោកហួសនិស័យ។
ពោលពាក្យអាសភាស – តាពិះតាពាស – ដូចមនុស្សព្រៃ
អួតខ្លួនឯងចេះ – ចំណេះកវី – តែពាក្យស្រដី -ដូចក្មេងបាតផ្សា។
នគរថ្កើងប្លែក – សប្បាយហួសពេក – ភ្លេចអស់គ្រួសារ
ភ្លេចអស់ប្រជា – វេទនាខ្លោចផ្សា – គិតតែដុល្លា – ហឺហាស្រាស្រី។
នគរថ្កើងថ្កាន – ឃើញវីឡាឡាន – ស្គុសស្គៀយពេញដី
រង្គសាលបាបន – បំប៉នមន្រ្តី – អាទមិឡចង្រៃ – ប្លន់ដីប្រជា។
រាស្រ្តសែនចុកចាប់ – ស្ទើរស់ស្ទើស្លាប់ – មហាវេទនា
តែពួកអាទមិឡ – គ្មានខ្លាចកម្មពា – ទាត់ធាក់ប្រជា – សាហាវពេកក្រៃ។
ពេលព្រឹកព្រហៀម – អ្នកក្រល្វីមល្វៀម – រូតរកចំណី
តាមមុខរបរ – ត្រដស្ទើក្ស័យ – បានប្រាក់កំរៃ – លកលៃត្បិតត្បៀត។
ខុសពីពួកអា – មន្រ្តីផ្តេចការ – គិតការប្រើស្នៀត
ជិះជាន់កេងកិប – ឡិបឡំឆ្លកឆ្លៀត – ម្តងហើយម្តងទៀត – លួចជាតិហែរហូរ។
លក់ទឹកលក់ដី – លក់ភ្នំលក់ព្រៃ – ព្រែកបឹងដងអូរ
ទន្លេសមុទ្រ – ចែកកត់កាត់ឡូតិ៍ – រាស្រ្តខ្មែរស្រែកថ្ងូរ – ធ្វើអ្វីមិនបាន។
លក់ប៉ុណ្នឹងហើយ – មិនស្កប់ចិត្តឡើយ – ពួកអាតិរិច្ឆាន
មកលក់ដីស្រែ – ដីរាស្រ្តភូមិដ្ឋាន – តាំងចិត្តសាមាន – សំឡុតបង្ខំ។
ពួកអាអស់នេះ – ពួកអាសំគិស – ធ្វើឬកខ្លួនហំ
ពួកអាខួរឆ្កែ – ម៉ែកើតច្រឡំ – ពួកហ្អែងខំផ្សំ – ទុកជាតិក្រោយទៅ។
ទេវតាមានភ្នែក – គង់ឃើញសម្រែក – ប្រជាស្រែកហៅ
លោកទ្រាំមិនបាន – ក៏កាត់តំរូវ – ឲ្យពួកហ្អែងទៅ – សោយសុខឋាននរក។
នៅពេលណាទើបប្រជាជនកម្ពុជាមានការចេះដឹង! ការស្រែកឲ្យមេដឹកនាំបរទេសជួយ បែបល្ងង់ខ្លៅទាំងនេះមិនបាន
ចំណេញផ្នែកនយោបាយទេ វាជាការប្រមាថខ្លួនឯងចំពោះមុខបុព្វបុរសខ្មែរទៅវិញ ។ បរទេសគេនិងគិត
ថាពូជខ្មែរតែងប្រខាំគ្នា មិនចេះដោះស្រាយជាមួយខ្មែរនិងខ្មែរ ៕
The victims has no choice of being ignored them from its government.
So that they have to as for help from President Obama.
In the fact, Cambodia can’t stand by its own feets without helping
from the foreigners, such as money and military equipment.
Even thought the children hospital, the government can’t afford
for help cure the poor family in the remote countryside too.