ខេត្តសៀមរាប គឺជាខេត្តក្រីក្រមួយនៅក្នុងបណ្ដាខេត្តក្រីក្រមួយចំនួនទៀតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ក៏ប៉ុន្តែខេត្តនេះ សម្បូរទៅដោយប្រាង្គប្រាសាទបុរាណ និងធម្មជាតិ ដែលធ្វើឱ្យមានសក្ដានុពលអាចទាក់ទាញអ្នកទេសចរបរទេសជាច្រើនក្នុង ១ឆ្នាំៗ។
ដោយ ហង្ស សាវយុត
2012-12-01
វិទ្យុអាស៊ីសេរី
ទិដ្ឋភាពភ្ញៀវទេសចរណ៍ក្នុងស្រុកមកពីបណ្ដាខេត្តនានា ចូលទៅមើលប្រាសាទអង្គរវត្ត ក្នុងខេត្តសៀមរាបនៅថ្ងៃទី២ នៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១១ RFA/Hang Savyuth
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានឱ្យដឹងថា ស្របពេលដែលភ្ញៀវទេសចរបរទេសកាន់តែកើនឡើងនោះ រដ្ឋាភិបាលកំពុងធ្វើការទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគទុនផ្នែកទេសចរណ៍ ឱ្យចូលមករកស៊ីកាន់តែច្រើនថែមទៀតដែរ ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ។
តើផែនការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រតាមរយៈវិស័យទេសចរណ៍នោះយ៉ាងណា?
អាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប បានអះអាងថា ការជួបប្រជុំវេទិកាទេសចរណ៍អន្តរតំបន់អាស៊ីបូព៌ា ដែលកំពុងដំណើរការរយៈពេល ៣ថ្ងៃមកហើយ នៅក្នុងខេត្តនេះ។ វេទិកាទេសចរណ៍នេះ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់ជួយដល់សណ្ឋាគារ ផ្ទះសំណាក់ ភោជនីយដ្ឋាន សិប្បកម្មខ្នាតតូច និងអ្នកប្រកបរបរសេវាកម្មទេសចរណ៍ ឱ្យកាន់តែមានដំណើរការល្អក្នុងការស្វែងរកចំណូលប្រចាំថ្ងៃថែមទៀត។
នៅស្របពេលដែលមានកិច្ចប្រជុំវេទិកាទេសចរណ៍អន្តរតំបន់អាស៊ីបូព៌ា (អ៊ីតូហ្វ = EATOF) នេះ អាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប កំពុងប្រឹងប្រែងលើការទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគទុន ឱ្យចូលមករកស៊ីនៅក្នុងខេត្តនេះថែមទៀត ក្នុងគោលបំណងផ្សារភ្ជាប់វិស័យទេសចរណ៍ទៅនឹងគោលនយោបាយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។
លោក ស៊ូ ភិរិន្ទ ជាអភិបាលខេត្តសៀមរាប លោកបានថ្លែងបន្ទាប់ការអញ្ជើញជាគណៈអធិបតីបើកកិច្ចប្រជុំនោះថា ពេលបច្ចុប្បន្ន ចំណូលពីវិស័យទេសចរណ៍ក៏ជាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចមួយផ្នែក ដែលបានជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងខេត្តនេះដែរ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរខេត្តកំពុងប្រឹងប្រែងធ្វើឱ្យផ្នែកសេវាកម្ម និងការទាក់ទងបណ្ដាប្រទេសជាច្រើន ឱ្យកាន់តែប្រសើរ ដើម្បីទាក់ទាញក្រុមអ្នកវិនិយោគទុនឱ្យបានកាន់តែច្រើនឡើងៗ។
លោក ស៊ូ ភិរិន្ទ៖ «យើងធ្វើនេះ គេមើលឃើញ គេសប្បាយពេញចិត្តណាស់ ថាមិនមានអ្នកណាលើសហ្នឹង ដែលគេធ្លាប់ដើរជាច្រើនប្រទេសដែរ។ អីចឹង ដែលគេសរសើរយើងហើយ គឺយើងខិតខំធ្វើឱ្យល្អថែមទៀត ទាំងប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់ ទាំងការងារសេវា ទាំងទំនាក់ទំនង និងបរិស្ថាន ទាំងការងារបម្រើ។ ធ្វើម៉េចឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ដើម្បីជាផលប្រយោជន៍ដល់អ្នកស្រុកយើងក្នុងខេត្តសៀមរាប ផង ក៏ដូចជាក្រៅៗខេត្តយើងផង ឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងក្នុងការវិនិយោគ ក្នុងការអភិវឌ្ឍតាមរយៈវិស័យទេសចរណ៍ធម្មជាតិរបស់យើងហ្នឹង។ ហើយនិងទេសចរណ៍វប្បធម៌របស់យើង មានប្រាង្គប្រាសាទអង្គរវត្តនេះឯង»។
ទន្ទឹមនឹងការប្រឹងប្រែងទាក់ទាញអ្នកវិនិយោគផ្នែកទេសចរណ៍នោះ គឺអាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប ក៏កំពុងប្រឹងប្រែងអនុវត្តន៍ទៅតាមយុទ្ធសាស្ត្រទេសចរណ៍របស់រដ្ឋាភិបាល ដែលមានការប្រឡងប្រណាំងទីក្រុងស្អាត ដោយមានពាក្យស្លោកទីក្រុងស្អាត រមណីយដ្ឋានស្អាត និងសេវាល្អផងដែរ។
ក្នុងរយៈពេល ១០ខែឆ្នាំ២០១២ ខេត្តសៀមរាប បានទទួលភ្ញៀវទេសចរបរទេសចំនួន ១លាន ៦សែននាក់ នៅក្នុងចំណោមអ្នកទេសចរសរុបប្រមាណ ២លាន ៨សែននាក់ ដែលបានចូលមកទស្សនានៅតាមតំបន់មួយចំនួនទៀតនៃប្រទេសកម្ពុជា។ ចំនួនអ្នកទេសចរបរទេសដែលចូលមកទស្សនានៅខេត្តសៀមរាប រយៈពេល ១០ខែឆ្នាំ២០១២ គឺកើនឡើងប្រមាណ ៥៧.៤% បើប្រៀបធៀបទៅនឹងរយៈពេលដូចគ្នា កាលពីឆ្នាំ២០១១ កន្លងទៅ។
លោក សុខ អាន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី បានមានប្រសាសន៍ថា ប្រទេសកម្ពុជា មានប្រវត្តិសាស្ត្រយូរអង្វែងមកហើយ ដោយមានវប្បធម៌ និងអរិយធម៌ដ៏អស្ចារ្យ។ បន្ថែមលើនេះ មានធម្មជាតិដ៏សម្បូរបែប ហើយសម្បត្តិទាំងនេះធ្វើឱ្យកម្ពុជា មានឧត្តមភាពខ្លាំងក្លាក្នុងការទាក់ទាញទេសចរណ៍ ដែលជាផ្នែកមួយនៃការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្ម និងសេវាកម្ម។
លោក សុខ អាន៖ «ប្រទេសកម្ពុជា មានរមណីយដ្ឋានជាច្រើន ដែលសក្ដិសមសម្រាប់ទេសចរណ៍វប្បធម៌។ សក្ដានុពលដ៏សម្បូរបែបមួយទៀត គឺការទាក់ទាញផ្នែកធម្មជាតិ និងបរិស្ថានស្រស់ត្រកាល ដូចជាមានព្រៃ ស្ទឹង ទន្លេ បឹងបួ ឆ្នេរសមុទ្រ កោះ និងសត្វព្រៃ ព្រមទាំងសត្វផ្សោតដ៏កម្រនៅទន្លេមេគង្គផង។ បច្ចុប្បន្ននេះ យើងកំពុងព្យាយាមអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍ពីផ្នែកវប្បធម៌ឆ្ពោះទៅរកទេសចរណ៍ធម្មជាតិ និងអេកូទេសចរណ៍ ដើម្បីទាក់ទាញអ្នកទេសចរឱ្យចូលមកកម្ពុជា និងជាពិសេស ទៅខេត្តសៀមរាប ពីព្រោះខេត្តនោះ គឺមានសក្ដានុពលផ្នែកអេកូទេសចរណ៍ជាច្រើន»។
កាលពីឆ្នាំ២០១១ កន្លងទៅ កម្ពុជា បានទទួលភ្ញៀវទេសចរបរទេសប្រមាណជាង ២លាន ៨សែននាក់ ដោយបានចំណូលជាតិប្រមាណជាង ១.៩០០លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក។
បើទោះបីជាចំណូលទេសចរណ៍បានកើនឡើងក៏ដោយ ក៏ប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍តិចតួចនៅឡើយ បានទទួលចំណូលនោះ។ គេដឹងថា ចំណូលមួយចំនួនបានធ្លុះធ្លាយទៅវិញ ដោយសារតែសណ្ឋាគារ និងភោជនីយដ្ឋានមួយចំនួន បានទិញម្ហូប សាច់សត្វ និងបន្លែជាដើម មកពីក្រៅប្រទេស ដោយសារតែកសិករខ្មែរនៅក្នុងតំបន់ មិនអាចផលិតម្ហូបអាហារ និងបន្លែ ឱ្យត្រូវស្តង់ដារ និងតាមតម្រូវការរបស់សណ្ឋាគារ និងភោជនីយដ្ឋាន សម្រាប់បម្រើទេសចរណ៍ទាំងនោះបាននៅឡើយ។
ក្នុងរយៈពេលប្រមាណ បីបួនឆ្នាំកន្លងទៅនេះ អាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប ដែលសហការជាមួយអង្គការអាល្លឺម៉ង់ មួយ ឈ្មោះ ជី.ធី.ហ្សេត (GTZ) ដើម្បីបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរស់នៅជុំវិញតំបន់ទេសចរណ៍ខេត្តសៀមរាប ឱ្យអាចមានសមត្ថភាព ដើម្បីទាញយកចំណូលពីទេសចរណ៍ឱ្យកាន់តែច្រើនឡើងៗ។
លោក ប៊ុន ថាឫទ្ធិ ជាអភិបាលរងខេត្តសៀមរាប បានមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្ននេះក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋចំនួនជាង ៩០ម៉ឺននាក់ រស់នៅទូទាំងខេត្តសៀមរាប គឺមានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណតែជាង ៨.៥០០គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចស្រូបយកចំណូលប្រចាំថ្ងៃបានខ្លះពីទេសចរណ៍។ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងនោះ អាចទទួលបានកម្រៃជាមធ្យមប្រមាណជាង ១៨០ដុល្លារអាមេរិកក្នុង ១ខែៗ។
លោក ប៊ុន ថាឫទ្ធិ៖ «ខេត្តសៀមរាប យើងសម្បូរដីបង្កបង្កើនផលដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ យើងអត់មានលក្ខណៈសម្បត្តិក្នុងការផ្គត់ផ្គង់នូវបន្លែ សាច់ សម្រាប់សណ្ឋាគារ ភោជនីយដ្ឋាន ផ្ទះសំណាក់អីអត់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ។ អីចឹង រដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតគម្រោងខ្សែក្រវាត់បៃតង គឺសំដៅលើកកម្ពស់ធ្វើយ៉ាងម៉េចឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមានចំណេះដឹងខ្ពស់ ដើម្បីឱ្យចេះយកវត្ថុធាតុដើមទៅផលិត ឬក៏បង្កើនការដាំដុះ ការចិញ្ចឹមសត្វ ឱ្យក្លាយទៅជាស្តង់ដារមួយ អាចផ្គត់ផ្គង់បម្រើឱ្យវិស័យទេសចរណ៍បាន ក្នុងការជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពរបស់គាត់»។
កាលពីពីរបីឆ្នាំមុន គម្រោងខ្សែក្រវាត់បៃតង បានចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញទៅលើប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តសៀមរាប ចំនួន ៧ស្រុក ហើយមកដល់ឆ្នាំ២០១២ គម្រោងនេះបានចាប់ផ្ដើមបណ្ដុះទៅលើប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងក្រុងចំនួន១ និងស្រុកចំនួន១១ ដើម្បីជួយឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមានសមត្ថភាពទាញយកចំណូលពីទេសចរណ៍បានតាមរយៈការផលិតវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ ការដាំបន្លែ ផ្លែឈើ និងចិញ្ចឹមសត្វ លក់ទៅឱ្យបណ្ដាសណ្ឋាគារ និងភោជនីយដ្ឋានជាច្រើន ដែលកំពុងតែបម្រើសេវាកម្មទេសចរណ៍ជាប្រចាំថ្ងៃនោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
គំនិត
December 1, 2012 at 6:33 am
នគរថ្កើងថ្កានក្នុងឋានសុខុដុម្យ
នគរថ្កើងប្លែកចំលែកចិត្ត គយគន់ពិនិត្យមើលប្រទេស
អាគារស្កឹមស្កៃលៃកំពស់ លូតហួសវត្តភ្នំថ្កើងអស្ចារ្យ។
ឡានថ្មីទំនើបទើបផលិត មានច្រើនពេកពិតគ្រប់ទំនិញ
មន្រ្តីឩកញ៉ា-ប្រជាទិញ វីវក់ប្រដេញតាមម៉ូតច្នៃ។
ពួកអាប្រឆាំងអត់មានប្រាក់ ព្រោះវាស្លើតស្លាក់ទាំងយប់ថ្ងៃ
ខ្ជិលអត់រកអ្វីស្តួចកំរៃ កើតទុក្ខរីងរៃលក់ស្រែស៊ី។
នគរថ្កើងថ្កានស្មានមិនដល់ ផុតទុក្ខក្វល់ប្រជារីករាយ
ចាកឃ្លាតក្រីក្រឆ្ងាយសែនឆ្ងាយ -អន់ផោកចង្រែបក្សប្រឆាំង។
ពួកអាស្មោកគ្រោកបក្សប្រឆាំង ប្រូភូតភរខ្លាំងគួរឲ្យខ្លាច
ចរិតព្រៃផ្សែដូចបីសាច -ស្រេកឃ្លានអំណាចកាចឃោរឃៅ។
វីឡាស្កឹមស្កៃហៃប្រណិត ឈស្ទែតនៅជិតតាមដងផ្លូវ
ឡានតូចគ្រប់ម៉ាកច្រើនពេកកូវ -ប្រជាឥឡូវរស់ធូរធារ។
ម៉ែកសឺដេសខ្មៅក្រិបបើកដំបូល ស ខៀវ និងហ្គោលដប់គ្រឿងប្លាយ
ចេញចូលលូនលេងគ្មានខ្វល់ខ្វាយ ប្រជាសប្បាយគ្មានអ្វីផ្ទឹម។
មើលទៅផ្ទះឈើដំបូលក្បឿង -ប្រជារស់សឿងគ្រប់គ្រួសារ
មិនថាទីក្រុងរឺចំការ -បីអាណត្តិទៀតណាស្មើថានសួគ៏។
រាស្រ្តមានដីគ្រប៉គ្រួសារ- ប្លែកតែបរិវារបក្សប្រឆាំង
កំជិលអាំងផេះមុខស្លេកស្លាំង- លក់ដីប្រណាំងចង់បានលុយ។
លក់ដីលក់ស្រែផ្ទះសម្បែង- ក្តាប់លុយមិនលែងទៅសូកប៉ាន់
យកសក្តិស្រមោលភ្លេចចង្ហាន់- ប្រពន្ធកូនឃ្លាននៅឯផ្ទះ ។
អាខ្លះអត់លុយប្រថុយយក- ប្រពន្ធដាក់ស្ពកអោយគេចុយ
ប្រាថ្នាលោភលន់ទាំងមុខស្អុយ -ចុយចុះប្រពន្ធតែសុំសក្តិ ។
សក្តិខ្យល់សក្តិវល់សក្តិស្រមោល- ច្រើនឆ្នាំទ្រីលទ្រលជួបតែស្កន់
ធ្លាក់ខ្លួនតោកយ៉ាកតែបំភ័ន្ត- ស្រែកយករួចខ្លួនកម្លារចិត្ត ។
ពួកអាអស់នេះខួរក្បាលទា- ម៉្ងៃៗវេទនារត់ឆ្លេឆ្លារ
ដង្ហក់ដង្ហោយព្រុសឡូឡារ- ហត់ជក់កញ្ឆាប៉ូវកម្លាំង ។
វាស្រែកហឺហារថាសង្គ្រោះ- ស្តាប់ហើយឈឺពោះចង់រាគអាចម៏
សង្គ្រោះអ្នកណាអាប្រកាច់- សម័យសម្តេចសុទ្ធផ្ទះធំ ។
ដីស្រែម្នាក់ៗរាប់ហិតា – គោយន្តចាត់ការមិនមែនគោ
ដឹកជីទៅស្រែឡានហ៊ីណូ- រីឯម៉ូតូមានពីរ បី ។
អញឆ្ងល់អ្ហែងដែរពួកប្រឆាំង- ដែលអ្ហែងស្រែកច្បាំងតែរាល់ថ្ងៃ
អ្ហែងចង់សង្គ្រោះៗស្អី ? – ឫុអ្ហែងឃ្លានក្រៃអំណាចដឹង ? ។
ពួកអ្ហែងអស់នេះគ្មានផ្លូវទេ- កុំមកតែវែឈរច្រេមច្រុំ
ស្រែកថ្ងូរង៉េសៗដូចឆ្កែយំ- ពោលពាក្យច្រំៗថាសង្រ្គោះ ។
តើសង្គ្រោះស្អី ?- អត់មានខោថ្មី- តែស្រែកអួតហួស
សន្យាខ្យល់ខ្ចប់- អប់ដាក់ធ្មេញជួស- ធ្វើខ្ចៅយន្តហោះ
អាចធ្វើអ្នកមាន ? ។
អួតទាំងខ្វល់ខ្វាយ- អួតទាំងអត់បាយ-ព្រោះខ្ចីបុលហួស
ស្រូវស៊ីមិនគ្រប់- កង់ក៏គ្មានជិះ- ខ្លួនវិញសំគិះ
តែអួតហួសឃ្លាន ។
គួរអោយសើចដែរ- វាស្រែកឡែៗ -តាប៉ែរាល់ថ្ងៃ
ថាចង់សង្គ្រោះ- តើសង្គ្រោះស្អី?- ប្រពន្ធជេរចាស់ដៃ
ជេរ ព្រោះអត់ស៊ី ។
អួតនេះអាខា -បងប្អូនដឹងទេ- វាអួតរាល់ថ្ងៃ
អួតប្រូបោកប្រាស់- អួតអត់តម្លៃ-ឥឡូវវាច្នៃ
ញឹងប្រពន្ធចូល ។
កុំអោយគេថា- ប្រពន្ធវាជេរ- វាអួតសុខណាស់
ទោះមានស្រីចុង- ប្រពន្ធអត់ឆ្នាស់- តែពេលដល់ផ្ទះ
ត្រូវក្បាលវែកឆា ។
ពិតណាស់អាខាវាកំសត់- ក្បាលគ្របសំពត់ក៏មានដែរ
ក្បាលនិងកន្ថោរបូកអត់ល្ហែរ- អាខាតែវែឆ្កួតខ្លាចផ្ទះ ។
ប្រទេសបានសុខ ប្រជាស្រណុក ទាំងកាយវាចារ
សុខទាំងផ្លូវចិត្ត មានទ្រព្យហ៊ឺហារ ចុះអ្ហែងស្រែកឡា
ចង់សង្គ្រោះស្អី ? ។
ខ្លួនថោកសំគិះឆ្កួតតែវែ ហាឡើងខុសគេចង់ចាប់ថ្ងៃ
មកចងអោយជាប់កាប់ឆា. ខ្វៃ សម្តីអត់ន័យ អួតអត់ខ្នាត ។
ខ្លួនក្រកើតស្រែងសំញែងអេះ ខ្លួនកំជិលផេះតែប្រដៅ
អោយគេអ្នកស្អាតតាមខ្លួនទៅ គ្មានផ្លូវអេះស្រែងតែឯងចុះ ។
ហាស ! ហាស អាគំនិតសុញ កំណាព្យអ្ហែង សរសេរបានល្អ ហាស! ហាស
មេទ័ព-បាញ់ទា
December 2, 2012 at 8:05 am
អាឡេវបាញ់ទាឆ្កែខ្ញុំ
១-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–អាចម៍ណាដុំធុំ–វាចូលចិត្តណាស់–ឆ្កែដទៃទៀត–មិនទាន់វាសោះ
វាថាឆ្ងាញ់ណាស់–អាចម៍ផស់បងជាតិ ។
២-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–អាចម៍ណាដុំធំ–ត្របាក់ផ្ញាច់ៗ–វាឆ្កែក្បត់ជាតិ–ចួលចិត្តស៊ីអាចម៍–
ជួនកាលប្រកាច់–ឆ្តួតបីបួនថ្ងៃ ។
៣-ខ្មែរអើយត្រូវដឹង–អាឆ្កែឡេវហ្នឹង–ជាឆ្កែចង្រៃ–វាជាឆ្កែចាស់–ហើយឆ្កួតរាល់ថ្ងៃ–
គួរខ្មែរប្រុសស្រី–សំពងក្បាលវា។
៤-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–វាផឹកទឹកនោម–ទឹកអាចម៏បងជាតិ–ទើបបានវាឆ្គួត–
លែងស្គាល់ផៅញាតិ–វាឆ្កែក្បត់ជាតិ–ខ្មែរត្រូវកំចាត់!
៥- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–ឆ្កែបងជាតិចំ–តែវាផ្តេសផ្តាស–ចូលចិត្តស៊ីអាចម៏–បងជាតិខ្លាំងណាស់
តែវាក្បត់ម្ចាស់–ទុកខាតបរិស្ថាន!
៦- អាឡេវឆ្កែព្រូន–ស៊ីតែអាចម៏យួន–អាចម៍យួនដុំៗ–អាឡេវឆ្កែនេះ–បំផ្លាញសង្គម
‹‹ជាតិខ្មែរឧត្តម››–សម័យហ៊ុនសែន!
៧- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–រលូតមុនភ្ជុំ–ក្រោយពន្ធនាគារ–វាកើតរោគឆ្កួត–ខ្ញុំមើលមិនជា
ខ្ញុំវាយក្បាលវា-ភ្លះស្លការី ។
៨- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–ប្រើថ្នាំមិនចំ–ត្រូវប្រើដំបង–សំពងក្បាលវា–មួយថ្ងៃបីដង
ទាត់ផងធាក់ផង–ក្បាលឆ្កែបាញ់ទា ។
ហាស! ហាស កំណាព្យអ្ហែងសរសេរបានល្អអាបាញ់ទា ហាស !ហាស
ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា ផ្លូវភាគច្រើននៅក្នុងទីរួមខេត្តសៀមរាប រងការខូចខាតនៅរដូវវស្សា ដោយសារទឹកជំនន់ ប៉ុន្តែក្រោយពីលែងមានទឹកជំនន់ហើយ ហាក់ដូចជាពុំឃើញមានការជួសជុលឡើងវិញឲ្យបានច្រើនទេ ឃើញមានតែមួយភាគតូវប៉ុណ្ណោះ។ ឥឡូវនេះ ជារដូវប្រាំង លែងមានភ្លៀងទៀតហើយ តែនៅតាមផ្លូវមានធូលីហុយទ្រលោម ពេលខ្លះមានឡានដឹកដីជ្រុះធ្លាក់មកទាំងដុំៗទៀតផង។ សូមអាជ្ញាធរ ជាពិសេសមន្ទីរសាធារណការ មេត្តាពិចារណាដោះស្រាយបញ្ហានេះផង ព្រោះវាប៉ះពាល់ដល់សុខភាពប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសវាប៉ះពាល់ដល់ការទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរផងដែរ។ សូមអរគុណ!