ក្មេង​ស្រី​អាយុ​៨​ឆ្នាំ​រ៉ាប់រង​ចិញ្ចឹម​សមាជិក​គ្រួសារ​៥​នាក់

នៅ​ឃុំ​គូស ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ មាន​ក្មេង​ស្រី​អាយុ ៨​ឆ្នាំ​មួយ​រូប បាន​ឈប់​រៀន ហើយ​ទៅ​រក​ស៊ី​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​មនុស្ស​ចំនួន ៥​នាក់​ជា​សមាជិក​គ្រួសារ។ មនុស្ស​ទាំង ៥​នាក់​នោះ មាន​ជីដូន​ចាស់​មួយ​រូប និង​បង​ប្អូន​ប្រុស ៣​នាក់។ ការ​ប្រឹង​រក​ស៊ី ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​មនុស្ស​ជាច្រើន​នាក់​ក្នុង​គ្រួសារ ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ពី​សំណាក់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​នាក់។

ដោយ អ៊ុក សាវបូរី
2013-03-26
RFA


ស្តាប់សំឡេង ថតសំឡេង

កុមារី ធិន ចន្ធី អាយុ ៨​ឆ្នាំ និង​ប្អូន​ប្រុស​ពៅ​អាយុ ៣​ឆ្នាំ អូស​រទេះ​ដឹក​ទឹក ក្នុង​ភូមិ​នៀល ឃុំ​គូស ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២៥ ខែ​មីនា ឆ្នាំ​២០១៣។

កុមារី ធិន ចន្ធី អាយុ ៨​ឆ្នាំ និង​ប្អូន​ប្រុស​ពៅ​អាយុ ៣​ឆ្នាំ អូស​រទេះ​ដឹក​ទឹក ក្នុង​ភូមិ​នៀល ឃុំ​គូស ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី២៥ ខែ​មីនា ឆ្នាំ​២០១៣។ RFA/Ouk Savborey

ភាព​ទាល់ច្រក បង្ខំ​ឲ្យ​កុមារី ធិន ចន្ធី ទើប​មាន​អាយុ ៨​ឆ្នាំ ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភាព​ជា​កុមារ ទៅ​ធានា​រ៉ាប់រង​ជីវភាព​ក្រុម​គ្រួសារ​ប្រមាណ ៣​ឆ្នាំ​មក​នេះ។ កុមារី ធិន ចន្ធី រស់នៅ​ភូមិ​នៀល ឃុំ​គូស មាន​ចម្ងាយ​ប្រមាណ ១៤​គីឡូម៉ែត្រ​ពី​សាលា​ស្រុក​អង្គតាសោម ខេត្ត​តាកែវ និង​នៅ​ជិត​ភ្នំ​ដំរីរមៀល។

កុមារី ធិន ចន្ធី អះអាង​ថា ភ្នំ​ដំរីរមៀល ជា​ភ្នំ​សម្បូរ​ធនធាន​ដែល​នាង​អាច​រក​អង្ក្រង ស្លឹក​រងៀង អុស ជាដើម លក់​ចិញ្ចឹម​គ្រួសារ​នាង។

ថ្ងៃ​ច័ន្ទ ដើម​សប្ដាហ៍​ទី​៤ នៃ​ខែ​មីនា កុមារី ធិន ចន្ធី មិន​បាន​ទៅ​សាលា​ទេ។ កុមារី​នៅ​អូស​ទឹក និង​រក​អង្ក្រង​ផ្សំ​សម្រាប់​ធ្វើ​ម្ហូប និង​សម្រាប់​លក់៖ «ខ្ញុំ​ដង​ទឹក​ពី​ត្រពាំង ត្រពាំង​របស់​គេ​ទឹក​នោះ​មាន​ពណ៌​ស្រដៀង​ខ្មៅ។ ទឹក​នេះ ខ្ញុំ​ទុក​លាង​ចាន។ ខ្ញុំ​អូស ថ្ងៃ​ណា​នេះ ខ្ញុំ​រែក​ខ្ញុំ​ខ្ជិល​អូស​ខ្ញុំ​រែក»

កុមារី​បាន​ប្រាប់​ថា ដោយសារ​តែ​ជីដូន​ឈឺ មិន​អាច​រក​អ្វី​មក​ចិញ្ចឹម​ចៅ​ទាំង ៤​នាក់​បាន ទើប​នាង​ដើរ​ទៅ​ភ្នំ​ស្វែង​រក​សម្បុក​អង្ក្រង និង​អុស មក​ផ្សំ​លក់​ដើម្បី​ទិញ​ស្បៀង៖ «១​ថ្ងៃ ១​ម៉ឺន ២​ម៉ឺន ខ្ញុំ​ទៅ​គោះ​អង្ក្រង​នៅ​ឯ​ភ្នំ​ឯ​ណោះ ២​នាក់​បង»

កុមារី​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រោយ​ពី​ឪពុក​ម្តាយ​ស្លាប់ បង​ប្អូន​នាង ៤​នាក់​កំព្រា ត្រូវ​ជីដូន​ខាង​ម្តាយ​ជួយ​មើល​ថែទាំ ប៉ុន្តែ​ដោយសារ​ជីដូន​ឈឺ​ក្រោក​មិន​សូវ​បាន​យូរ ចេះ​តែ​វិល​មុខ ទើប​កុមារី និង​បង​ប្រុស​នាំគ្នា​ស្វែង​រក​ចំណូល​ពី​ការ​លក់​អង្ក្រង និង​ស្លឹក​ឈើ​ក្នុង​ព្រៃ​ភ្នំ​មក​លក់។ កុមារី​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា នៅ​ពេល​បាន​អង្ក្រង និង​ស្លឹក​រងៀង ឬ​អុស រក​បាន​ពី​ភ្នំ​ដំរីរមៀល យក​ទៅ​លក់ គាត់​ត្រូវ​ដើរ​តាំង​ពី​ភ្នំ​ដំរីរមៀល ទៅ​ដល់​ផ្សារ​ត្រាំកក់ ចម្ងាយ ៦​គីឡូម៉ែត្រ ដើម្បី​លក់​របស់​រក​បាន​នោះ​ប្ដូរ​យក​ប្រាក់​ទិញ​អង្ករ​ ឬ​អំបិល ត្រី​សាច់​ជាដើម ហើយ​ដើរ​មក​ផ្ទះ​វិញ ៣​គីឡូម៉ែត្រ​ទៀត៖ «យាយ​គាត់​ឈឺ គាត់​ហូប​បាយ​អត់​បាន។ ខ្ញុំ​ដើរ​កាប់​ក្តាម រក​អង្ក្រង​បាន​យក​លក់ យក​លុយ​ចាយ និង​រៀន។ លក់​មួយ​កូន​ចាន ១​ពាន់​រៀល ថ្ងៃ​ណា​ខ្ញុំ​រៀន​អត់ ថ្ងៃ​ណា​ខ្ញុំ​អត់​រៀន លក់​បាន»

កុមារា ធិន ចំរើន អាយុ ១០​ឆ្នាំ ថ្លែង​ថា ឪពុក​ម្តាយ​គាត់​បាន​ស្លាប់​មិន​ដឹង​នៅ​ទីណា​ទេ ព្រោះ​ចេញ​ទៅ​ធ្វើ​កម្មករ​សំណង់​នៅ​ប្រទេស​ថៃ។ ៥​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ឮ​ថា​ស្លាប់​បាត់​ទៅ​ហើយ។ កុមារា​បន្ត​ថា ជីដូន​ឈឺ​សម្រាក​លើ​កន្ទេល មាន​តែ​គាត់ និង​ប្អូន​ស្រី​ទេ ដែល​អាច​រក​ចំណូល​ចិញ្ចឹម​ប្អូន​តូចៗ​បាន។ ពួក​គេ​ជួយ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក និង​អត់​ធ្មត់​នៅ​ពេល​ខ្វះខាត​អាហារ​ម្តង​ម្កាល។ ពួក​គេ​មិន​ចេះ​ខ្ចី​បុល​នរណា​ឡើយ ព្រោះ​នៅ​តូច​គ្មាន​គ្រួសារ​ណា​បណ្ដាក់ ឬ​ឲ្យ​ខ្ចី​ទេ ព្រោះ​អ្នក​ភូមិ​គេ​ជួយ​ចិញ្ចឹម​ក្រុម​គ្រួសារ​កុមារ​កំព្រា​នេះ​ច្រើន​ពេក​ហើយ ពួក​គេ​ក៏​មាន​គ្រួសារ​របស់​គេ​ត្រូវ​ចិញ្ចឹម​ដែរ៖ «បង​ប្អូន​ខ្ញុំ​ចេះ​ជួយ​គ្នា។ ជួន​កាល​មាន​ត្រី​អាំង មាន​ត្រី​ងៀត​អី​ចៀន។ ដើរ​រក​អង្ក្រង​រក​អី គោះ​យក​ទៅ​លក់ ហើយ​ទិញ​មក»

ស្ត្រី​មេម៉ាយ​ឈ្មោះ អិត លី អាយុ ៥៤​ឆ្នាំ ត្រូវ​ជា​ជីដូន​របស់​កុមារ​កំព្រា​ទាំង ៤​នាក់ បាន​អះអាង​ថា គាត់​មាន​កូន ៧​នាក់។ ប្ដី​គាត់​ធ្លាក់​ពី​លើ​ដើម​ត្នោត​ស្លាប់​រយៈពេល ១៥​ឆ្នាំ​កន្លង​មក​នេះ។ កូន​ចៅ​បែក​មាន​គ្រួសារ​អស់ គ្មាន​នរណា​បាន​ជួយ​គាត់​វិញ​ទេ។ មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ គាត់​ត្រូវ​រ៉ាប់រង​ចិញ្ចឹម​ចៅ​កំព្រា ៤​នាក់​នេះ​ទៀត។ តែ ២ ទៅ ៣​ឆ្នាំ​មក​នេះ គាត់​ឧស្សាហ៍​វិល​មុខ និង​ដួល​ញឹកញាប់ ទើប​គាត់​មិន​អាច​ជួយ​អ្វី​ដល់​ចៅ​ទាំង ៤​នាក់​បាន។ បច្ចុប្បន្ន ចៅ​ទាំង ៤​នាក់ មើល​ថែ​គាត់​វិញ ចៅ​ពៅ​គេ​អាយុ ៣​ឆ្នាំ ជួយ​ដង​ទឹក​ឲ្យ​គាត់​ផឹក​ជាដើម៖ «ខ្ញុំ​អត់​ដែល​ហ៊ាន​ដើរ​ទៅ​ណា​ទេ។ ខ្ញុំ​ឈឺ​ដើរ​ខ្លាច​តែ​ដួល។ ខ្ញុំ​ទៅ​ផ្ទះ​ប្រធាន​ភូមិ​ដួល​បាត់​មាត់ បាត់​ក​ទៅ។ បើ​ចៅ​ខ្ញុំ​គ្នា​នៅ​ផ្ទះ រែក​ទឹក​រែក​អី​ដាំ​បាយ​ទៅ ខ្ញុំ​ឈឺ​ដៃ​ឈឺ​ជើង ធ្វើ​អី​អត់​កើត។ កុំ​បាន​មេ​ភូមិ​គាត់​ជួយ​ខ្ញុំ ជួយ​ដោះស្រាយ​ដែរ​ហ្នឹង បាន​អង្ករ បាន​មី បាន​ទឹក​ត្រី ហើយ​លុយ​ឲ្យ​ក្មេងៗ​បាន​ម្នាក់ ១០​ម៉ឺន ហូប​មិន​ដែល​គ្រាន់​ទេ មក​ពី​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​មាន​ស្អី​ទេ»

កុមារ​កំព្រា ក្រីក្រ ៣០៥
២៥-មីនា-២០១៣៖ កុមារី ធិន ចន្ធី និង​បង​ប្អូន​ប្រុស ៣​នាក់ រួម​ទាំង​ជីដូន​សម្រាក​នៅ​លើ​គ្រែ ឃុំ​គូស ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ។ RFA/Ouk Savborey

មេ​ភូមិ​នៀល លោក ណោម សារឿន ថ្លែង​ថា ក្នុង​ភូមិ​នេះ​មាន​មនុស្ស​រស់នៅ ៨៨​គ្រួសារ។ ក្នុង​នោះ​មាន​គ្រួសារ​ជិត​៣០ ដែល​មាន​ជីវភាព​ក្រីក្រ​ខ្លាំង​លំដាប់​លេខ​១ និង​លេខ​២។ ចំណែក​ក្រុម​គ្រួសារ​កុមារី​កំព្រា​នោះ ស្ថិត​ឋានៈ​ក្រីក្រ​បំផុត។ លោក​ថា គ្រួសារ​នេះ​បាន​ទទួល​ការ​ឧបត្ថម្ភ​ពី​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​ត្រាំកក់ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត ទីប្រឹក្សា​លោក ហេង សំរិន ប្រធាន​រដ្ឋសភា សប្បុរស​ជន​ក្នុង និង​ក្រៅ​ប្រទេស។ សប្បុរស​ជន​ខ្លះ​ជួយ​ទិញ​ស័ង្កសី​ឲ្យ ដើម្បី​ប្រក់​ផ្ទះ ខ្លះ​ជួយ​ទិញ​ស្លឹក​បាំង​ជញ្ជាំង ខ្លះ​ជួយ​អង្ករ ខ្លះ​កន្ទេល ក្រមា ខ្លះ​សម្លៀកបំពាក់ ខ្លះ​ថវិកា។

ចំណែក​រូប​គាត់ ជា​អាជ្ញាធរ​ភូមិ​ជួយ​ដឹក​ក្មេង​ធំៗ​ទាំង ២​នាក់​បង​ប្អូន​ទៅ​សាលា​រៀន ព្រោះ​ចង់​ឲ្យ​គេ​រៀន​អាច​ចេះ​អាន​អក្សរ​បាន​ខ្លះ៖ «ដោយសារ​ពី​មុន គាត់​ដំបូល​ស្លឹក មិន​មាន​ស័ង្កសី​ដូច​សព្វថ្ងៃ​នេះ​ទេ ដោយ​ខាង​សម្ដេច ហេង សំរិន គាត់​បាន​ជួយ និង​សប្បុរស​ជន​មក​ពី​សៀមរាប។ ខ្ញុំ​ក៏​មិន​បាន​ស្គាល់​គាត់​ដែរ គាត់​មក​បាន​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ​ជា​ថវិកា​មួយ​ចំនួន ហើយ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ក៏​បាន​ជួយ​ដែរ តែ​វា​មិន​បាន​គ្រប់​ចំនួន​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​ទេ ដោយសារ​គាត់​ក្រីក្រ​ពេក។ តែ​សប្បុរស​ជន​ដទៃ​ទៀត គាត់​បាន​ជួយ​ហូរហែ»

ក្នុង​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ ទី២៥ ខែ​មីនា នោះ​ដែរ ក្រុម​ប្រឹក្សា​ខេត្ត​តាកែវ ដឹកនាំ​ដោយ​លោក ម៉ៅ សុផល បាន​ទិញ​កង់​មួយ​គ្រឿង មី ២​កេះ សម្លៀកបំពាក់ រួម​ទាំង​ថវិកា​ច្រើន​ម៉ឺន​រៀល ជូន​បង​ប្អូន​កុមារី ធិន ចន្ធី។

លោក ម៉ៅ សុផល ថ្លែង​ថា លោក​នឹង​ស្នើសុំ​ទៅ​កាកបាទក្រហម​កម្ពុជា និង​ក្រសួង​សង្គមកិច្ច ឲ្យ​ជួយ​ផ្តល់​ស្បៀង​ឲ្យ​បាន​រាល់​ខែ​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​ក្រីក្រ​នេះ ដើម្បី​ការពារ​កុំ​ឲ្យ​កុមារី និង​បង​ប្រុស​ផ្អាក​រៀន ព្រោះ​តែ​ធានា​រ៉ាប់រង​ការ​ចិញ្ចឹម​ក្រុម​គ្រួសារ​បែប​នេះ​ត​ទៅ​ទៀត៖ «យើង​បើ​អត់​ជួយ​ក្មេង​នេះ​ទេ គឺ​ទៅ​ថ្ងៃ​អនាគត ក្មេង​នេះ​គឺ​ប្រៀប​ដូច​ពេល​យប់ គឺ​អត់​មាន​ពន្លឺ ពីព្រោះ​អនាគត​ក្មេង​នេះ​នឹង​បោះ​បង់​ការ​សិក្សា​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​អត់​ជួយ​គាត់។ អីចឹង ខ្ញុំ​សូម​អំពាវនាវ​ដល់​រដ្ឋាភិបាល ឬ​ក៏​ខ្មែរ​ដែល​នៅ​ឯ​នាយ​សមុទ្រ សូម​ជួយ​ក្មេង​នេះ ធ្វើ​ម៉េច​ឲ្យ​គាត់​មាន​អនាគត​ល្អ​ផង។ ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ គឺ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​ខាង​ផ្នែក​កាកបាទ​ក្រហម ដើម្បី​ឲ្យ​ជួយ​ដល់​យាយ ហើយ​និង​ក្មេង ៤​នាក់​នេះ ដើម្បី​ជួយ​បន្ត​ទៅ​មុខ​ទៀត»

នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ដែរ ក្រុម​ការងារ​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ បាន​ផ្តល់​ថវិកា​ចំនួន ១០០​ដុល្លារ និង​ប្រាក់​រៀល​ច្រើន​ម៉ឺន​ទៀត ជួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​កុមារី​កំព្រា​នោះ​ដែរ។

អាជ្ញាធរ​ឃុំ​គូស បាន​ថ្លែង​ថា មិន​មែន​តែ​ក្រុម​គ្រួសារ​កុមារី​មួយ​នេះ​ទេ​ដែល​ជួប​ការ​លំបាក​នោះ គឺ​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​មាន​គ្រួសារ​ច្រើន​ទៀត បាន​ធ្វើ​ចំណាក​ស្រុក ព្រោះ​តែ​ការ​ធ្វើ​ស្រែ និង​ដាំ​ដំណាំ​រួម​ផ្សំ​មិន​អាច​រក​ប្រាក់​ចំណូល​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​បាន​ប្រចាំ​ថ្ងៃ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

What Next?

Recent Articles

14 Responses to "ក្មេង​ស្រី​អាយុ​៨​ឆ្នាំ​រ៉ាប់រង​ចិញ្ចឹម​សមាជិក​គ្រួសារ​៥​នាក់"

  1. Chheng says:

    ខ្ញុំបារម្មណ៍ថាមានជនអគតិមួយចំនួន ទៅ​ប្លន់យក​ជំនួយ​ទាំង​នោះ​ទៀត អញ្ជឹងសូម​ប្រធានភូមិក៏ដូចជា​សម្ថកិច្ច​ដែល​ពាក់ពន័្ធ ជួយ​គិត

  2. neth hort says:

    ជីវិតរបស់​ កុម៉ា និង ប្រជាពលរដ្ឋ ៩០% នៅទូទាំងប្រទេស ជីវភាពស្ថិតនៅ កំរិតទាប ក្រោមមធ្យមនិងគួរឲ្យ ព្រួយបារម្ភ នៅពាសពេញ ផ្ទៃប្រទេស ក្រុមអ្នក ដឺកនាំបច្ចុបន្ន
    មិនអាចជួយ ពលរដ្ឋ ឲ្យមានជីវភាពធូធារបាន ក្រុមអ្នក ដឺកនាំបច្ចុបន្ន គឺក្រុម មនុស្ស
    អសមត្ថភាព សាងតែអំពើពាល……..ជាពិសេស ជីវិតរសនៅរបស់ ពលរដ្ឋ គ្មានការគាំ
    ពារពី អ្នកដឹកនាំ បានតែថា……….
    **ជាពិសេស បង្កើនការងារក្នុងស្រុក មានប្រាក់បៀរវត្តខ្ពស់ គាំពារអាជីវកម្ម ខ្នាតតូចក្នុង
    ស្រុក របស់ ពលរដ្ឋខ្មែរ មិនមែនជនបរទេស…….

  3. ចេះជួយគ្នា ដូច្នេះ គឺ ជាប្រការល្អ កុំប្រកាន់ បក្ស បើចាំតែ រដ្ឋាភិបាល មិនចេះជួយគ្នា ធ្វើដូចម្តេច គេហៅថា មនុស្សធម៏ និង ចេះជួយ ជនក្រីក្រ ១០០ដុល្លា ក្តី មួយម៉ីនក្តី សុទ្ធ តែ សភា ។
    កុំចាំតែ និយាយ ចុះជួយខ្លះផង ។

  4. Srey Khmer says:

    Those party helped only $100 dollar and CPP may be contribute $1,000 dolars.

  5. គ្រូបង្រៀន says:

    គួរតែបង្កើតគណកម្មការមួយជួយអន្តាគមន៍ និង តាមដាន ជួយឧបត្ថម ជាពិសេស ទាក់ទងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ជួយនាងឱ្យមាននិរន្តរ៍ភានៃជីវិត ។ ជួយឧបត្ថម្ភនាពេលនេះ មិនមានរន្តន៍ភាពទេ គឺងាការឱ្យត្រីនាងញាំ កុំឱ្យបាត់ឃ្លានមួយស្របក់ ៕​
    ខ្ញុំស្រលាញ់ខ្មែរ​ !

  6. គ្រូបង្រៀន says:

    គួរតែបង្កើតគណកម្មការមួយជួយអន្តាគមន៍ និង តាមដាន ជួយឧបត្ថម ជាពិសេស

    ទាក់ទងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ជួយនាងឱ្យមាននិរន្តរ៍ភានៃជីវិត ។ ជួយឧបត្ថម្ភនាពេលនេះ

    មិនមានរន្តន៍ភាពទេ គឺងាការឱ្យត្រីនាងញាំ កុំឱ្យបាត់ឃ្លានមួយស្របក់ ៕​

    ខ្ញុំស្រលាញ់ខ្មែរ​ !

  7. Hun Sen says:

    ខ្ញុំសូមមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ។​ ខ្ញុំធ្វើការនៅសហគមន៏ និង អង្កការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ជាង ១៤ឆ្នាំដូចជា:

    I want to remind you again the election is only a few months away. It is the time that we MUST take responsibility as we are supposed to. You cannot blame the opposition on that – the good, the bad, and the ugly that have occurred under my watch, We are accountable for ALL. It looks very bad on us. Now, go and take a look what we can do to help her out. Don’t you know that the election is fast approaching. It would be another good propagenda for us too. Go Do it!
    Stop blaming the oppositions, it will be backfire on us just like “bach angkarm banchrass kjal”

    Sreykmer – you know what I meant right? where do you expect the opposition get any money, they do not hold any posts, they only have voice, that what we have been trying to do all along.

  8. CPP says:

    អាល្ងង់! “ខ្ញុំធ្វើការនៅសហគមន៏ និង អង្កការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ជាង ១៤ឆ្នាំដូចជា…”
    ការបញ្ចេញមតិរបស់ឯងគួរតែ មានភាពចាស់ទុំផ្នែកនយោបាយផង​។ អាល្ងង់!

  9. 18 Mars says:

    គ្រូបង្រៀនៈ ធ្វើដល់គ្រូបង្រៀនម្តេចក៏សរសេរអក្សរខ្មែរយ៉ាប់ម៉្លេះលោកគ្រូ ឬជាលោកគ្រូអង់គ្លេស?

  10. logic says:

    កុំឈ្លោះគ្នា!! មាននរណាស្គាល់ឬមានទំនាក់ទំនងច្បាស់ជាមួយប្អូនស្រីនេះទេ?
    ខ្ញុំចង់ជួយផ្តល់ថវិការខ្លះដល់នាង។

  11. logic says:

    ខ្ញុំចង់ជួយនាង តើជួយដោយរបៀបណា?

  12. ទាក់ទងទៅ RFA ទៅ! អ៊ីមែលសួរគេទៅ! នឹងដឹងហើយ…

  13. Ngor heaw says:

    I have a feeling of sponsoring at least one of them to Canada. I ‘m going to find out how to do this job. I love kids.

  14. BaBaBoo says:

    What’s a life of a country about 95% Buddhism’s followers?, They suppose to survive under good care of government’s aid which hold their life as future citizen. Horrible life effect terrible government system need to responsible for its fault management system.