គ្រូពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យស្រុកថ្មពួក ត្រូវគេចោទថាមានការរើសអើងចំពោះអ្នកជំងឺ ទុកឲ្យក្មេងប្រុសអាយុ ៨ឆ្នាំម្នាក់ ដែលរងគ្រោះដោយសារពស់វែកចឹក ដាច់ខ្យល់ស្លាប់។
ដោយ សួន សុផលមុន្នី
2012-12-01
វិទ្យុអាស៊ីសេរី
ឪពុកម្ដាយក្មេងរងគ្រោះ បានសុំអង្វរករគ្រូពេទ្យឲ្យជួយព្យាបាលកូនដែរ ប៉ុន្តែគ្រូពេទ្យបានបដិសេធមិនផ្ដល់ថ្នាំជួយសង្គ្រោះនោះទេ ហើយអះអាងថា ថ្នាំពស់ចឹក ទុកសម្រាប់ព្យាបាលឲ្យក្រុមនិស្សិតរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលកំពុងចុះវាស់វែងដីធ្លី។
គ្រួសារជនរងគ្រោះបានចោទថា ក្រុមគ្រូពេទ្យបម្រើការនៅមន្ទីរពេទ្យស្រុកថ្មពួក ខ្វះក្រមសីលធម៌ និងមានការរើសអើងចំពោះអ្នកជំងឺ ដោយមិនជួយសង្គ្រោះអាយុជីវិតអ្នកជំងឺទាន់ពេលវេលា ហើយទុកឲ្យក្មេងប្រុសអាយុ ៨ឆ្នាំម្នាក់ ដែលរងគ្រោះដោយសារពស់វែកចឹក នោះដាច់ខ្យល់ស្លាប់។
លោកស្រី សឺ ចន្ទី ត្រូវជាម្ដាយជនរងគ្រោះ រស់នៅភូមិក្បាលទន្សោង ឃុំបន្ទាយឆ្មារ លោកស្រីថ្លែងនៅថ្ងៃទី៣០ ខែវិច្ឆិកា ថា កាលល្ងាចថ្ងៃទី២៩ ខែវិច្ឆិកា កូនប្រុសរបស់គាត់អាយុ ៨ឆ្នាំ បានទៅលេងជិតជង្រុកស្រូវនៅក្បែរផ្ទះ ក៏ត្រូវពស់វែកចឹក កជើង។ លោកស្រី និងប្ដី បានបញ្ជូនកូនទៅមន្ទីរពេទ្យស្រុកថ្មពួក ភ្លាម ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ។ គ្រូពេទ្យប្រចាំការមិនបានព្យាបាលភ្លាមៗទេ ដោយបានពន្យារពេលយកទូរស័ព្ទរបស់គាត់សួរទៅអ្នកគ្រប់គ្រងថ្នាំពស់ចឹក៖ «សួរអ្នកកាន់ថ្នាំ អ្នកកាន់ថ្នាំគេប្រាប់ថាអត់មានថ្នាំសម្រាប់ចាក់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទេ មានតែថ្នាំនិស្សិត គេអត់ហ៊ានចាក់ឲ្យ ខ្ញុំសុខចិត្តថា ខ្ញុំទិញ អស់ប៉ុន្មានក៏ខ្ញុំយក គេថាអត់ហ៊ាន យកប្រាក់ខ្លាចខុសច្បាប់ ហើយឲ្យខ្ញុំទៅមង្គលបុរី។ ខ្ញុំសួរថាឲ្យខ្ញុំទៅឡានអី គេថា បើទៅឡានពេទ្យចាំយូរទៅធានាសុវត្ថិភាពខ្លួនឯង មានតែទៅឡាននេះ ហើយលឿន ចង់ទៅណាក៏ទៅ ទៅថៃ ក៏ទៅ ខ្ញុំក៏ជិះឡានឈ្នួលទៅទៀត ដឹកកូនដល់មង្គលបុរី ចុះដល់មន្ទីរពេទ្យ កូនខ្ញុំដាច់ខ្យល់បាត់»។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា បើសិនគ្រូពេទ្យចាក់ថ្នាំព្យាបាលទាន់ពេលវេលានោះ កូនគាត់មិនស្លាប់ទេ ប៉ុន្តែគ្រូពេទ្យមិនព្រមផ្ដល់ថ្នាំ ហើយថែមទាំងបណ្ដេញឲ្យគាត់ជួលឡានឈ្នួលដឹកយកកូនទៅមន្ទីរពេទ្យមង្គលបុរី ហើយក៏ដេញឲ្យយកទៅប្រទេសថៃ ស្រេចតែចិត្ត។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងប្រធានមន្ទីរពេទ្យស្រុកថ្មពួក ដើម្បីសុំការបញ្ជាក់បានទេ។
ប៉ុន្តែប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាលខេត្តបន្ទាយមានជ័យ លោក កែវ សុភ័ត្រា បញ្ជាក់ថា ក្មេងរងគ្រោះមានអាការៈធ្ងន់ធ្ងរ ទើបគ្រូពេទ្យឲ្យបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យមង្គលបុរី៖ «ដោយសារក្មេងហ្នឹង វាមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ មានន័យថា បញ្ជូនពីផ្ទះមកដល់មន្ទីរពេទ្យជាង ១ម៉ោង មកដល់មន្ទីរពេទ្យ អ៊ីចឹងកូនក្មេងហ្នឹងត្រូវការបញ្ចូលខ្យល់អុកស៊ីហ្សែន»។
លោក ផុន និមល ត្រូវជាឪពុកមាក្មេងរងគ្រោះ បានច្រានចោលចំពោះការលើកឡើងរបស់ប្រធានមន្ទីរសុខាភិបាល។ លោកថា ការបកស្រាយដូច្នេះគ្រាន់តែជាការជួយបិទបាំង និងការពារមុខមាត់គ្រូពេទ្យនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ក្មួយរបស់គាត់ក្រោយពីពស់ចឹក បានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាមៗ៖ «១៦គីឡូ បើយើងគិតនាទីទៅ មិនដល់ ២៥នាទីផង។ ប៉ុន្តែបញ្ជូនគ្នាទៅមង្គលបុរី តាមធម្មតា ដឹងតែស្លាប់ហើយ ព្រោះវាឆ្ងាយ អត់មានធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះចឹកភ្លាម ម៉ែឪគេចងជើងទប់មិនឲ្យពិសជ្រាបចូលទេ។ តាមពិត ដោះស្រាយឲ្យតែរួចខ្លួន។ តាមធម្មតា អ្នកមានប្រាក់បានចាក់ឲ្យ អាពេទ្យថ្មពួក គ្នាអ្នកក្រខ្សត់ ហើយថតប័ណ្ណក្រីក្រ មិនមើលឲ្យគ្នាទៀត»។
ទាក់ទិនករណីនេះ មន្ត្រីសមាគមអាដហុក (Adhoc) លោក ស៊ុំ ច័ន្ទគា ចាត់ទុកថា នេះជាការរើសអើង និងជាសេវាដ៏អាក្រក់របស់មន្ទីរពេទ្យស្រុកថ្មពួក។ គ្រូពេទ្យគិតតែពីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនយកចិត្តទុកដាក់ជួយសង្គ្រោះអាយុជីវិតអ្នកជំងឺ៖ «យើងមានការសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង ជីវិតមួយដែលត្រូវបានការការពារ បែរជាគេមិនយកចិត្តទុកដាក់ បណ្ដែតបណ្ដោយរហូតដល់ស្លាប់ ហើយគិតផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ខ្លាចអំណាច បែរជាបណ្ដែតបណ្ដោយឲ្យក្មេងស្លាប់ ទុកថ្នាំសង្កូវសម្រាប់និស្សិតវិញ»។
សពក្មេងប្រុសអាយុ ៨ឆ្នាំ ត្រូវបានឪពុកម្ដាយជួលរថយន្តថ្លៃ ៦៥ម៉ឺនរៀល ដឹកបញ្ជូនចេញពីមន្ទីរពេទ្យស្រុកមង្គលបុរី យកទៅធ្វើបុណ្យសពតាមប្រពៃណី នៅលំនៅឋានរបស់ខ្លួន៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។
គំនិត
December 1, 2012 at 6:33 am
នគរថ្កើងថ្កានក្នុងឋានសុខុដុម្យ
នគរថ្កើងប្លែកចំលែកចិត្ត គយគន់ពិនិត្យមើលប្រទេស
អាគារស្កឹមស្កៃលៃកំពស់ លូតហួសវត្តភ្នំថ្កើងអស្ចារ្យ។
ឡានថ្មីទំនើបទើបផលិត មានច្រើនពេកពិតគ្រប់ទំនិញ
មន្រ្តីឩកញ៉ា-ប្រជាទិញ វីវក់ប្រដេញតាមម៉ូតច្នៃ។
ពួកអាប្រឆាំងអត់មានប្រាក់ ព្រោះវាស្លើតស្លាក់ទាំងយប់ថ្ងៃ
ខ្ជិលអត់រកអ្វីស្តួចកំរៃ កើតទុក្ខរីងរៃលក់ស្រែស៊ី។
នគរថ្កើងថ្កានស្មានមិនដល់ ផុតទុក្ខក្វល់ប្រជារីករាយ
ចាកឃ្លាតក្រីក្រឆ្ងាយសែនឆ្ងាយ -អន់ផោកចង្រែបក្សប្រឆាំង។
ពួកអាស្មោកគ្រោកបក្សប្រឆាំង ប្រូភូតភរខ្លាំងគួរឲ្យខ្លាច
ចរិតព្រៃផ្សែដូចបីសាច -ស្រេកឃ្លានអំណាចកាចឃោរឃៅ។
វីឡាស្កឹមស្កៃហៃប្រណិត ឈស្ទែតនៅជិតតាមដងផ្លូវ
ឡានតូចគ្រប់ម៉ាកច្រើនពេកកូវ -ប្រជាឥឡូវរស់ធូរធារ។
ម៉ែកសឺដេសខ្មៅក្រិបបើកដំបូល ស ខៀវ និងហ្គោលដប់គ្រឿងប្លាយ
ចេញចូលលូនលេងគ្មានខ្វល់ខ្វាយ ប្រជាសប្បាយគ្មានអ្វីផ្ទឹម។
មើលទៅផ្ទះឈើដំបូលក្បឿង -ប្រជារស់សឿងគ្រប់គ្រួសារ
មិនថាទីក្រុងរឺចំការ -បីអាណត្តិទៀតណាស្មើថានសួគ៏។
រាស្រ្តមានដីគ្រប៉គ្រួសារ- ប្លែកតែបរិវារបក្សប្រឆាំង
កំជិលអាំងផេះមុខស្លេកស្លាំង- លក់ដីប្រណាំងចង់បានលុយ។
លក់ដីលក់ស្រែផ្ទះសម្បែង- ក្តាប់លុយមិនលែងទៅសូកប៉ាន់
យកសក្តិស្រមោលភ្លេចចង្ហាន់- ប្រពន្ធកូនឃ្លាននៅឯផ្ទះ ។
អាខ្លះអត់លុយប្រថុយយក- ប្រពន្ធដាក់ស្ពកអោយគេចុយ
ប្រាថ្នាលោភលន់ទាំងមុខស្អុយ -ចុយចុះប្រពន្ធតែសុំសក្តិ ។
សក្តិខ្យល់សក្តិវល់សក្តិស្រមោល- ច្រើនឆ្នាំទ្រីលទ្រលជួបតែស្កន់
ធ្លាក់ខ្លួនតោកយ៉ាកតែបំភ័ន្ត- ស្រែកយករួចខ្លួនកម្លារចិត្ត ។
ពួកអាអស់នេះខួរក្បាលទា- ម៉្ងៃៗវេទនារត់ឆ្លេឆ្លារ
ដង្ហក់ដង្ហោយព្រុសឡូឡារ- ហត់ជក់កញ្ឆាប៉ូវកម្លាំង ។
វាស្រែកហឺហារថាសង្គ្រោះ- ស្តាប់ហើយឈឺពោះចង់រាគអាចម៏
សង្គ្រោះអ្នកណាអាប្រកាច់- សម័យសម្តេចសុទ្ធផ្ទះធំ ។
ដីស្រែម្នាក់ៗរាប់ហិតា – គោយន្តចាត់ការមិនមែនគោ
ដឹកជីទៅស្រែឡានហ៊ីណូ- រីឯម៉ូតូមានពីរ បី ។
អញឆ្ងល់អ្ហែងដែរពួកប្រឆាំង- ដែលអ្ហែងស្រែកច្បាំងតែរាល់ថ្ងៃ
អ្ហែងចង់សង្គ្រោះៗស្អី ? – ឫុអ្ហែងឃ្លានក្រៃអំណាចដឹង ? ។
ពួកអ្ហែងអស់នេះគ្មានផ្លូវទេ- កុំមកតែវែឈរច្រេមច្រុំ
ស្រែកថ្ងូរង៉េសៗដូចឆ្កែយំ- ពោលពាក្យច្រំៗថាសង្រ្គោះ ។
តើសង្គ្រោះស្អី ?- អត់មានខោថ្មី- តែស្រែកអួតហួស
សន្យាខ្យល់ខ្ចប់- អប់ដាក់ធ្មេញជួស- ធ្វើខ្ចៅយន្តហោះ
អាចធ្វើអ្នកមាន ? ។
អួតទាំងខ្វល់ខ្វាយ- អួតទាំងអត់បាយ-ព្រោះខ្ចីបុលហួស
ស្រូវស៊ីមិនគ្រប់- កង់ក៏គ្មានជិះ- ខ្លួនវិញសំគិះ
តែអួតហួសឃ្លាន ។
គួរអោយសើចដែរ- វាស្រែកឡែៗ -តាប៉ែរាល់ថ្ងៃ
ថាចង់សង្គ្រោះ- តើសង្គ្រោះស្អី?- ប្រពន្ធជេរចាស់ដៃ
ជេរ ព្រោះអត់ស៊ី ។
អួតនេះអាខា -បងប្អូនដឹងទេ- វាអួតរាល់ថ្ងៃ
អួតប្រូបោកប្រាស់- អួតអត់តម្លៃ-ឥឡូវវាច្នៃ
ញឹងប្រពន្ធចូល ។
កុំអោយគេថា- ប្រពន្ធវាជេរ- វាអួតសុខណាស់
ទោះមានស្រីចុង- ប្រពន្ធអត់ឆ្នាស់- តែពេលដល់ផ្ទះ
ត្រូវក្បាលវែកឆា ។
ពិតណាស់អាខាវាកំសត់- ក្បាលគ្របសំពត់ក៏មានដែរ
ក្បាលនិងកន្ថោរបូកអត់ល្ហែរ- អាខាតែវែឆ្កួតខ្លាចផ្ទះ ។
ប្រទេសបានសុខ ប្រជាស្រណុក ទាំងកាយវាចារ
សុខទាំងផ្លូវចិត្ត មានទ្រព្យហ៊ឺហារ ចុះអ្ហែងស្រែកឡា
ចង់សង្គ្រោះស្អី ? ។
ខ្លួនថោកសំគិះឆ្កួតតែវែ ហាឡើងខុសគេចង់ចាប់ថ្ងៃ
មកចងអោយជាប់កាប់ឆា. ខ្វៃ សម្តីអត់ន័យ អួតអត់ខ្នាត ។
ខ្លួនក្រកើតស្រែងសំញែងអេះ ខ្លួនកំជិលផេះតែប្រដៅ
អោយគេអ្នកស្អាតតាមខ្លួនទៅ គ្មានផ្លូវអេះស្រែងតែឯងចុះ ។
ហាស ! ហាស អាគំនិតសុញ កំណាព្យអ្ហែង សរសេរបានល្អ ហាស! ហាស
មេទ័ព-បាញ់ទា
December 2, 2012 at 8:05 am
អាឡេវបាញ់ទាឆ្កែខ្ញុំ
១-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–អាចម៍ណាដុំធុំ–វាចូលចិត្តណាស់–ឆ្កែដទៃទៀត–មិនទាន់វាសោះ
វាថាឆ្ងាញ់ណាស់–អាចម៍ផស់បងជាតិ ។
២-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–អាចម៍ណាដុំធំ–ត្របាក់ផ្ញាច់ៗ–វាឆ្កែក្បត់ជាតិ–ចួលចិត្តស៊ីអាចម៍–
ជួនកាលប្រកាច់–ឆ្តួតបីបួនថ្ងៃ ។
៣-ខ្មែរអើយត្រូវដឹង–អាឆ្កែឡេវហ្នឹង–ជាឆ្កែចង្រៃ–វាជាឆ្កែចាស់–ហើយឆ្កួតរាល់ថ្ងៃ–
គួរខ្មែរប្រុសស្រី–សំពងក្បាលវា។
៤-អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–វាផឹកទឹកនោម–ទឹកអាចម៏បងជាតិ–ទើបបានវាឆ្គួត–
លែងស្គាល់ផៅញាតិ–វាឆ្កែក្បត់ជាតិ–ខ្មែរត្រូវកំចាត់!
៥- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–ឆ្កែបងជាតិចំ–តែវាផ្តេសផ្តាស–ចូលចិត្តស៊ីអាចម៏–បងជាតិខ្លាំងណាស់
តែវាក្បត់ម្ចាស់–ទុកខាតបរិស្ថាន!
៦- អាឡេវឆ្កែព្រូន–ស៊ីតែអាចម៏យួន–អាចម៍យួនដុំៗ–អាឡេវឆ្កែនេះ–បំផ្លាញសង្គម
‹‹ជាតិខ្មែរឧត្តម››–សម័យហ៊ុនសែន!
៧- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–រលូតមុនភ្ជុំ–ក្រោយពន្ធនាគារ–វាកើតរោគឆ្កួត–ខ្ញុំមើលមិនជា
ខ្ញុំវាយក្បាលវា-ភ្លះស្លការី ។
៨- អាឡេវឆ្កែខ្ញុំ–ប្រើថ្នាំមិនចំ–ត្រូវប្រើដំបង–សំពងក្បាលវា–មួយថ្ងៃបីដង
ទាត់ផងធាក់ផង–ក្បាលឆ្កែបាញ់ទា ។
ហាស! ហាស កំណាព្យអ្ហែងសរសេរបានល្អអាបាញ់ទា ហាស !ហាស
គំនិត
December 1, 2012 at 6:33 am
ខ្យល់ផាត់កំចាត់មា
ខ្យល់ផាត់ពីជើង – សូមផាត់បំប៉ើង – ពួកអារង្សី
អាកឹមសុខា-ជនទមិឡ អប្រីយ៏– – ចិត្តឬស្យាក្រៃ – ដូចសត្វតិរច្ឆាន ។
ខ្យល់ផាត់ពីត្បូង – សូមផាត់អាហ្វូង – ឆ្កែចចកស្វាន
រង្សី-សុខា-វិនាសកុំរំខាន – ទើបភាពសុខសាន – បានដល់ប្រជា។
ខ្យល់ផាត់ពីកើត – កុំនាំពួកស្លើត – មកឲ្យចងពា
ជនខ្មែរស្លូតត្រង់ – ឲ្យរងវេទនា – ទ្រូងចុកគ្រាំគ្រា – ព្រោះវាភូត បោក។
ខ្យល់ផាត់ពីលិច – សូមជួយពន្លិច – ពួកអាអប្រីយ៍
រង្សី-សុខា – ឲ្យងាប់ក្សិនក្ស័យ– វានៅធ្ងន់ដី– បំផ្លាញសុខរាស្ត្រ។
ខ្យល់ផាត់គ្រប់ទិស – ផាត់ឲ្យអាម្នឹះ – ចង្រៃរុលរុក
រង្សី-សុខា– អារន្ទះបាញ់បុក – កុំឲ្យវាសុខ – អោយងាប់តៃហោង។
គិតដោយឡាក់ឡាំង -ពួកអាប្រឆាំង-មានសណ្ថានវា
អាមេប្រពន្ធចុង- ជាប់កែងជើងវា- មីប្រពន្ធអត់គ្នា
រកប្រុសដោះកូយ ។
ឯអាបន្ទាប់- អានេះក៏គ្រប់- អត់ខុសតិចអី
គឺដូចមេវា -ខុសត្រឹមតែស្រី- ដែលវាបានចុយ
គឺប្រពន្ធគេ ។
ឯប្រពន្ធវា- មិនចាញ់ពុះពារ- ក៏ស្រវាដែរ
អាប្រុសកូនចៅ -ដែលនៅជិតក្បែរ -តាមខេត្តនានា
យកចុយស្អំទ្រូង ។
ឯអាកូនចៅជាបន្ទាប់- ខ្ញុំប្រាប់មិនស្អប់ច្បាស់ទើបថា
អាខ្លះងប់បៀរភ្លេចគ្រួសារ -ទោះកូនក៏វាបញ្ចាំដែរ ។
អាខ្លះប៉ិនផឹកប្រមឹកខួប- បានផឹកអុងអាត់ស្រែកឡូឡា
ខ្លាំងគឺរូបវាជើងប៉ាវផ្សារ- ចុងចប់អាត្មាត្រូវគេវ៉ៃ ។
រីអាតូចតាចចក់អាចែម- មិនល្មមសុទ្ធតែមនុស្សបាតផ្សារ
មិនខំរកស៊ីសុទ្ធពារលា- ស្កាត់រកជួបគ្នាក្នុងបក្សពាល ។
លក់ដីលក់ស្រែផ្ទះសម្បែង- ក្តាប់លុយមិនលែងទៅសូកប៉ាន់
យកសក្តិស្រមោលភ្លេចចង្ហាន់- ប្រពន្ធកូនឃ្លាននៅឯផ្ទះ ។
អាខ្លះអត់លុយប្រថុយយក- ប្រពន្ធដាក់ស្ពកអោយគេចុយ
ប្រាថ្នាលោភលន់ទាំងមុខស្អុយ -ចុយចុះប្រពន្ធតែសុំសក្តិ ។
សក្តិខ្យល់សក្តិវល់សក្តិស្រមោល- ច្រើនឆ្នាំទ្រីលទ្រលជួបតែស្កន់
ធ្លាក់ខ្លួនតោកយ៉ាកតែបំភ័ន្ត- ស្រែកយករួចខ្លួនកម្លារចិត្ត ។
ពួកអាអស់នេះខួរក្បាលទា- ម៉្ងៃៗវេទនារត់ឆ្លេឆ្លារ
ដង្ហក់ដង្ហោយព្រុសឡូឡារ- ហត់ជក់កញ្ឆាប៉ូវកម្លាំង ។
វាស្រែកហឺហារថាសង្គ្រោះ- ស្តាប់ហើយឈឺពោះចង់រាគអាចម៏
សង្គ្រោះអ្នកណាអាប្រកាច់- សម័យសម្តេចសុទ្ធផ្ទះធំ ។
ដីស្រែម្នាក់ៗរាប់ហិតា – គោយន្តចាត់ការមិនមែនគោ
ដឹកជីទៅស្រែឡានហ៊ីណូ- រីឯម៉ូតូមានពីរ បី ។
អញឆ្ងល់អ្ហែងដែរពួកប្រឆាំង- ដែលអ្ហែងស្រែកច្បាំងតែរាល់ថ្ងៃ
អ្ហែងចង់សង្គ្រោះៗស្អី ? – ឫុអ្ហែងឃ្លានក្រៃអំណាចដឹង ? ។
ពួកអ្ហែងអស់នេះគ្មានផ្លូវទេ- កុំមកតែវែឈរច្រេមច្រុំ
ស្រែកថ្ងូរង៉េសៗដូចឆ្កែយំ- ពោលពាក្យច្រំៗថាសង្រ្គោះ ។
តើសង្គ្រោះស្អី ?- អត់មានខោថ្មី- តែស្រែកអួតហួស
សន្យាខ្យល់ខ្ចប់- អប់ដាក់ធ្មេញជួស- ធ្វើខ្ចៅយន្តហោះ
អាចធ្វើអ្នកមាន ? ។
អួតទាំងខ្វល់ខ្វាយ- អួតទាំងអត់បាយ-ព្រោះខ្ចីបុលហួស
ស្រូវស៊ីមិនគ្រប់- កង់ក៏គ្មានជិះ- ខ្លួនវិញសំគិះ
តែអួតហួសឃ្លាន ។
គួរអោយសើចដែរ- វាស្រែកឡែៗ -តាប៉ែរាល់ថ្ងៃ
ថាចង់សង្គ្រោះ- តើសង្គ្រោះស្អី?- ប្រពន្ធជេរចាស់ដៃ
ជេរ ព្រោះអត់ស៊ី ។
អួតនេះអាខា -បងប្អូនដឹងទេ- វាអួតរាល់ថ្ងៃ
អួតប្រូបោកប្រាស់- អួតអត់តម្លៃ-ឥឡូវវាច្នៃ
ញឹងប្រពន្ធចូល ។
កុំអោយគេថា- ប្រពន្ធវាជេរ- វាអួតសុខណាស់
ទោះមានស្រីចុង- ប្រពន្ធអត់ឆ្នាស់- តែពេលដល់ផ្ទះ
ត្រូវក្បាលវែកឆា ។
ពិតណាស់អាខាវាកំសត់- ក្បាលគ្របសំពត់ក៏មានដែរ
ក្បាលនិងកន្ថោរបូកអត់ល្ហែរ- អាខាតែវែឆ្កួតខ្លាចផ្ទះ ។
ប្រទេសបានសុខ ប្រជាស្រណុក ទាំងកាយវាចារ
សុខទាំងផ្លូវចិត្ត មានទ្រព្យហ៊ឺហារ ចុះអ្ហែងស្រែកឡា
ចង់សង្គ្រោះស្អី ? ។
ខ្លួនថោកសំគិះឆ្កួតតែវែ ហាឡើងខុសគេចង់ចាប់ថ្ងៃ
មកចងអោយជាប់កាប់ឆា. ខ្វៃ សម្តីអត់ន័យ អួតអត់ខ្នាត ។
ខ្លួនក្រកើតស្រែងសំញែងអេះ ខ្លួនកំជិលផេះតែប្រដៅ
អោយគេអ្នកស្អាតតាមខ្លួនទៅ គ្មានផ្លូវអេះស្រែងតែឯងចុះ ។
ហាស !ហាស អាគំនិត សុញ អានេះតែងកំណាព្យយូរទៅជេរកាន់តែស្រស់វ៉ើយ
ហាស !ហាស
កំណាព្យ សំរាប់ឆ្កែស្តាប់ ខំទៀតទៅអាវ៉ា!
អាលោកជាតិឯង Commentអត់មើលប្រធានបទែអី????គេលើកលើងពីការស្លាប់របស់កុមារម្នាក់ដែល
គ្រូពេទ្យមិនព្រមចាក់ថ្នាំពស់ចឹកអោយ
តែអាលោកជាតិឯងនិយាយពីអាគារស្កឹមស្កែឯណាទៅវិញ។អគារខ្ពស់និងវាយ៉ាងម៉េចតើវាជារបស់ជនក្រក្ររឺយ៉ាងម៉េច???អាលោកជាតិឯងសមនិងគេជេរមិនខុសមែនពីដំបូងខ្ញុំគិតថាលោកឯងគួរអោយអាណិត
តែពេលមើល Comment លោកឯងយូរទៅវាទើសភ្នែកពេកសុំទោសណាសុំជេរដែរហើយទប់មិនបានទេ!!!!!!!!!!!!!!!!!
This is the culture desease in the society of Cambodia.
For eaxaple, in U.S. if you’re very sick, you just dial 911
for help, the Embulance will be arrived with the medical
worker to treath you from home and on the embulance
traight to an Amergency room right away. They don’t care
who have money or not. If you’re poor the Stated would
take care of the bill for you. however, in Cambodia doctor
doesn’t see the poor patient because the government doesn’t
care about people heath conditons, and it has allowed the
corruption arose everywhere even U.S. Aids people, Ta,Ta
steal it to treaths his spring chick too, so poor peopl are
hopelessin lives.
I am sorry to hear that.