ដោយ៖ ម៉ាក់ ហ៊ាងលីណា
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី27 វិច្ឆិកា 2014
http://vodhotnews.com
មើលរូបភាពបន្ថែម
សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល មានទីតាំងនៅតាមបណ្តោយផ្លូវព្រះមុនីវង្សស
ដូចដែលយើងបានដឹងហើយថាវិស័យសុខាភិបាលជាវិស័យមួយដ៏មានសក្តានុពលក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ។ផ្ទុយទៅវិញវាត្រូវបានចាត់ទុកជាកត្តាមួយដ៏ព្រៃផ្សៃ និងអមនុស្សធម៌នៅកម្ពុជា។នេះបើយោងតាមមតិមួយចំនួនធំ។យើងបានសង្កេតឃើញថាមានលំហូរចេញនូវប្រជាជនខ្មែរទៅព្យាបាលជំងឺនៅតាមបណ្តាប្រទេសជិតខាងនានា ជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារមូលហេតុមួយចំនួន ដូចជាគុណភាពនៃកាព្យាបាល សេវាកម្ម សីលធម៌វិជ្ជាជីវៈរបស់គ្រូពេទ្យ ព្រមជាមួយតម្លៃនៃការព្យាបាលជាដើម។
តាមការវិភាគឫសគល់ដែលបង្កជាបញ្ហាខាងលើ គឺបណ្តាលមកពីការអប់រំសុខាភិបាលនៅកម្ពុជានៅមានកម្រិតនៅឡើយ។មានមតិជាច្រើនបានលើកឡើងថា បុគ្គលិកសុខាភិបាលសុទ្ធសឹងជាមនុស្សជក់ឈាមជាតិសាសន៍គ្នាឯង។បើយើងក្រលេកមើលដោយចិត្តទូលាយ យើងនឹងឃើញភាពពិតមួយចំនួនដែលមិនអាចប្រកែកបាននៃការកកើតឡើងនៃភាពអមនសិការ អាត្មានិយម កលល្បិចនៃនិស្សិតពេទ្យ ចាប់ពីជំហានដំបូងឈានចូលសាកលវិទ្យាល័យសុខាភិបាល។ នៅក្នុងថ្នាក់រៀននីមួយៗ គេសង្កេតឃើញយ៉ាងច្បាស់ពីចរិតលក្ខណ:ដែលខ្វះនូវការអប់រំផ្នែកចិត្តគំនិត ឲ្យក្លាយជាបុគ្គលចេះគោរព និងឲ្យតម្លៃលើអ្នកដទៃ ដូចជាមិត្តភក្តិ អ្នកជិត មានព្រលឹងជាខ្មែរ ស្រលាញ់ និងមានឆន្ទៈជាតិនិយម។ យើងឃើញមានការបែងចែកក្រុមតាំងពីដើមឆមាសរវាងនិស្សិតអាហារូបករណ៍ និងអ្នកបង់ថ្លៃសិក្សា រួមជាមួយឥរិយាបថ និងភាពមោទនៈជ្រុល រហូតដល់មើលទៅនិស្សិតនៅសាកលវិទ្យាល័យផ្សេងៗមិនស្មើខ្លួន ដោយហេតុថាខ្លួនមានសមត្ថភាពអាចប្រឡងចូលរៀនប្រកបដោយជោគជ័យ ក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់ពាន់នាក់។
បរិស្ថានជាកត្តាមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់និស្សិត ព្រមជាមួយសាស្ត្រាចារ្យក្នុងការបង្រៀនប្រកបដោយគុណភាព។ ផ្ទុយពីការរំពឹងទុក វាហាក់ដូចជាគ្មានស្តង់ដារឲ្យមានផាសុខភាព ដើម្បីពង្រឹងប្រសិទ្ធភាពនៃការអប់រំវិស័យនេះឡើយ។ ជាក់ស្តែង ថ្នាក់រៀនគ្មានការកំណត់ចំនួននិស្សិតឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌។ ជំនាន់ខ្លះ ចែកជាពីរក្រុមមានចំនួនសិស្សមិនស្មើគ្នា ក្រុមខ្លះផ្ទុកនិស្សិតរហូតដល់ ១០០នាក់។ សូមមិត្តអ្នកអាន នឹកគិតថាតើយើងអាចមានអារម្មណ៍ រឺការផ្ចង់គំនិតក្នុងការត្រងត្រាប់ស្តាប់គ្រូឬទេ ទាំងតែថាយើងមើលមិនឃើញក្តារខៀន និងមុខគ្រូផង? បន្ថែមលើនេះទៀត សម្ភារៈប្រើប្រាស់ក្នុងបន្ទប់ខ្វះខាត និងខូចខាតមិនអាចប្រើបាន ដូចជាម៉េក្រូ ស្លាយ(Slide) ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ បន្ទប់ទឹកគ្មានទឹក ទាំងតែថាសាកលវិទ្យាល័យស្ថិតនៅជិតរដ្ឋាករទឹក អាហារដ្ឋានគ្មានរសជាតិ និងមិនសាកសមនឹងតម្លៃ ចំណតតូចចង្អៀត បុគ្គលគ្មានសុជីវធម៌ និងទំនួលខុសត្រូវ។ ភាពរាំងស្ទះមួយទៀតគឺ គំនិតអភិរក្សជ្រុលនិយម និងខ្វះការវិភាគដែលកំណត់ថាបណ្ណាល័យត្រូវបិទនាពេលថ្ងៃត្រង់ យោងទៅតាមបំណងដែលគិតគូរដល់សុខភាពនិស្សិត។ ការពិតវាជាឧបសគ្គចំពោះនិស្សិតទៅវិញដោយប៉ះពាល់ទៅលើសុខភាព ដោយហេតុថាថ្នាក់រៀនត្រូវបានបិទជាប្រចាំ លើកលែងតែពេលគ្រូបង្រៀនប៉ុណ្ណោះ ធ្វើឲ្យម្នាក់ៗគ្មានកន្លែងសម្រាកបន្ទាប់ពីទទួលទានបាយថ្ងៃត្រង់ ដែលនឹងត្រូវបន្ត១ឫ២ម៉ោងក្រោយ ទាំងអាកាសធាតុអាចកម្លោចសាច់មនុស្សបាន។
លើសពីនេះទៀត កត្តាសាស្ត្រាចារ្យក៏ជាសំពាយមួយយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនៃនិស្សិតគ្រប់រូបដែរ។ ថ្វីត្បិតតែសាស្ត្រាចារ្យទាំងអស់សុទ្ធតែមានមុខតំណែង សញ្ញាបត្រខ្ពង់ខ្ពស់ តែមិនប្រាកដថាពួកគាត់ទាំងអស់មានសមត្ថភាព ទេពកោសល្យ ជំនាញ និងយុទ្ធសាស្ត្រក្នុងការបង្រៀនដែរ។ ក្នុងចំណោមសាស្ត្រាចារ្យទាំងអស់ មានមួយចំនួនមិនខុសពីថ្នាំងងុយគេងដែលនាំនិស្សិតសុបិន្តកណ្តាលថ្ងៃត្រង់ ដោយសារសំឡេងមិនលះ និយាយលឿនហួសដែលធ្វើឲ្យសិស្សមិនអាចចាប់ទាន់ រហូតដល់អាចកត់ត្រាទាន់នោះ រួមជាមួយការខ្វះបច្ចេកទេសក្នុងការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ ការបន្ធូរសម្ពាធ ការបង្កភាពសប្បាយរីករាយ ភាពសិទ្ធិស្នាល និងវិធីសាស្ត្រក្នុងការងាយស្រួលចងចាំផ្សេងៗជាដើម។
ដោយឡែកសាស្ត្រាចារ្យខ្លះតែងតែជាប់រវល់នៅដើមឆមាស ហើយតែងតែថែមម៉ោងជានិច្ចនៅកៀកការប្រឡងបញ្ចប់ ដែលជាពេលវេលាវិលវក់ ចែកពេលមិនទាន់ក្នុងការយល់មេរៀន មានតែទន្ទេញយកតែម្តង។លទ្ធផលប្រហែលជាជោគជ័យ តែចំណេះដឹង និងការស្វែងយល់សូន្យ។នេះសបញ្ជាក់ពីភាពខ្វះគុណភាពទាំងគ្រូ និស្សិត និងមហាវិទ្យាល័យទាំងមូល។
ជាងនេះទៅទៀត មានភាពចម្រូងចម្រាស់នៃប្រព័ន្ធ ព្រមជាមួយកម្មវិធីសិក្សា ដូចជាថ្មីៗនេះមានដំណឹងថាសាកលវិទ្យាល័យមានគម្រោងផ្លាស់ប្តូរប្រព័ន្ធអប់រំពីភាសាបារាំងមកជាអង់គ្លេសវិញ ក្នុងគោលបំណងផ្សារភ្ជាប់និស្សិតនឹងភាសាអន្តរជាតិ ប្រកួតប្រជែងនឹងបណ្តាប្រទេសនៅអាស៊ាននាឆ្នាំ២០១៥ខាងមុខនេះ។ ក្នុងគោលជំហរផ្សេងទៀត វាជាការសម្រេចចិត្តដែលគ្មានផែនការ និងការគិតគូរដិតដល់ទៅលើកត្តាជាច្រើនតួយ៉ាង កត្តាគ្រូបង្រៀន ឯកសាររបស់សាស្ត្រាចារ្យ សៀវភៅ សំណៅឯកសារបណ្ណាល័យ ទម្លាប់របស់គ្រូដែលមិនអាចកែប្រែភ្លាមៗបាន ថែមទាំងបណ្តាលឲ្យមានការត្រឡប់ត្រលិនច្របូកច្របល់ចូលគ្នារវាងភាសាទាំងពីរនេះ។
ព្រមពេលជាមួយគ្នានេះដែរ សាកលវិទ្យាល័យសុខាភិបាលហាក់បីដូចខ្វះប្រសិទ្ធភាពឆ្លើយតបនឹងគោលបំណងរបស់មុខវិជ្ជាមួយចំនួនដែលមានសារៈសំខាន់ក្នុងការបង្ហាត់ពួកគេឲ្យមានគំនិតស្នេហាជាតិ ផ្នត់គំនិតក្នុងការចែករំលែក ស្មារតីជាតិនិយម ស្រលាញ់ប្រជាជនខ្លួន និងការតម្រង់ទិសក្នុងមាគ៌ាព្រះពុទ្ធសាសនាដែលជាសាសនារបស់រដ្ឋ ដូចជាការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួន(Personal Growth) ប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជា ខេមរៈវិជ្ជា ជាដើម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាចាំបាច់ក្នុងការដុសខាត់អត្តចរិត ឲ្យមានការសណ្តោសប្រណីចំពោះអ្នកក្រីក្រ បង្កើនសាមគ្គីភាព និងភាពអំណត់តាមរយៈសកម្មភាពក្នុងការចុះជួយកុមារកំព្រា ជនពិការ មនុស្សចាស់ តាមស្រុកតំបន់នានា។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អំពើពុករលួយ ដូចជាការសូកលុយក្នុងកិច្ចការរដ្ឋបាល ការកែ្លងបន្លំប្រឡងជាប់ ការផ្តល់ឲ្យមិនស្មើគ្នានូវឱកាសក្នុងការចុះបេសកកម្មសំខាន់ៗមួយចំនួន ព្រមជាមួយការទំនាក់ទំនងគ្នាតាមខ្សែកាបដែលក្លាយជាប្រពៃណីទៅហើយ។ ជាក់ស្តែង ការអែបអបជាមួយប្រធានថ្នាក់ក្លាយជាកាតព្វកិច្ចដែលមិត្តរួមថ្នាក់ព្យាយាមទាំងក្នុងលក្ខណៈមិត្តភាព និងស្នេហា ដើម្បីជាខ្សែមានឱកាសឃើញមុខក្នុងសកម្មភាពសង្គមនឹងគេ។ រាល់កំហុស និងការខ្វះចន្លោះខាងលើ ត្រូវបានសម្តែងជាមតិថាការអប់រំសុខាភិបាលដែលមានគុណភាពមិនស្របនឹងតម្លៃ។
ជាដំណោះស្រាយ វាជាការចាំបាច់ដែលរដ្ឋាភិបាលរួមជាមួយបុគ្គលិកពាក់ព័ន្ធបើកចិត្តគំនិតឲ្យទូលំទូលាយទទួលយកមតិរិះគន់ បណ្តុះឆន្ទៈ និងចាត់ជាសកម្មភាពក្នុងការកែតម្រូវជាប្រព័ន្ធឲ្យមានតម្លាភាព។ ក្នុងការកែប្រែមួយចំនួន ពិតជាអាចសម្រេចបានដោយថវិកាដ៏តិចតួចប៉ុណ្ណោះ ដូចជាសម្ភារៈថ្នាក់រៀន ការគ្រប់គ្រងចំនួននិស្សិត ការផ្លាស់ប្តូរបុគ្គលិកបណ្ណាល័យជាដើម។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះ យើងក៏អាចអនុវត្តនូវវិធានការមួយចំនួនក្នុងការជ្រើសរើសបុគ្គលិក ពោរពេញដោយសីលធម៌ និងទំនួលខុសត្រូវ តួយ៉ាងក្រុមអាហារដ្ឋាន ក្រុមផ្ញើយានជំនិះ បុគ្គលិករដ្ឋបាលដែលទទួលសំណូកផ្សេងៗ។ ដើម្បីធានាឲ្យបាននូវគុណភាព វាជាភារកិច្ចរបស់ព្រទ្ធឹបុរសជាប្រធានមហាវិទ្យាល័យក្នុងការត្រួតពិនិត្យឲ្យបានដិតដល់នូវភាពជាក់ស្តែងនៃការបង្រៀន និងផ្តល់ជូននូវសិទ្ធិទៅនិស្សិតក្នុងការវាយតម្លៃនៃការបង្ហាត់។
លិខិតមិត្តអ្នកអានផ្សេងៗទៀត
- លិខិតមិត្តអ្្នកអាន៖រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែពង្រឹងវិស័យសុខាភិបាលតាំងពីថា្នក់មូលដ្ឋាន
- លិខិតមិត្តអ្នកអាន៖ចរិកអ្នកធំមួយចំនួនចំពោះអ្នកក្រ
- យុវជនខ្មែរភាគច្រើនគ្មានទំនុកចិត្តចំពោះការចូលមកដល់នៃអាស៊ាន២០១៥
- លិខិតមិត្តអ្នកអាន៖ លុយជាទាសករដ៏ល្អ ប៉ុន្តែវាជាចៅហ្វាយដ៏អាក្រក់សម្រាប់សង្គមបច្ចុប្បន្ន
ជាងនេះទៅទៀត គ្រប់ប្រធានថ្នាក់ទាំងអស់គួរតែមានការហ្វឹកហាត់ក្នុងការចែករំលែកឱកាស ដោយអព្យាក្រឹតទៅមិត្តរួមថ្នាក់ និងមានការបោះឆ្នោតជារៀងរាល់ឆ្នាំម្តង។ កម្មវិធីសិក្សាគួរតែសម្រួលឲ្យមានម៉ោងគ្រប់គ្រាន់ទៅតាមមុខវិជ្ជា និងភាពស្មុគស្មាញរបស់មេរៀន រួមផ្សំនឹងការបែងចែកក្រុមសិក្សាតូចៗដែលរៀបចំដោយមហាវិទ្យាល័យតែម្តង ពីព្រោះវាអាចជៀសវាងការប្រកាន់គ្នីគ្នា អ្នកពូកែ និងខ្សោយជាដើម។ ទន្ទឹមនឹងនេះ សាកលវិទ្យាល័យគួរតែមានការយកចិត្តទុកដាក់អប់រំចិត្តសាស្ត្ររបស់និស្សិត ដើម្បីធានាថាពួកគេជាទំពាំងស្នងឫស្សីដែលមានមនសិការ ស្រលាញ់ខ្មែរគ្មាឯង និងជាកម្លាំងចលករក្នុងការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ៕
លិខិតមិតអ្នកអាន(Letter to Editor)
VOD បើកឲ្យមានទស្សនៈរបស់អ្នកអាន៖
- លិខិតមិតអ្នកអាន(Letter to Editor)
- ទស្សនៈអ្នកវិភាគ(Opinion Piece)
បញ្ចេញទស្សនៈលោកអ្នកមកកាន់យើងខ្ញុំតាមរយៈអ៊ីម៉េល
lettertoeditor@vodhotnews.com
យើងរីករាយនឹងផ្សាយលិខិតរបស់លោកអ្នក
ម៉ាក់ ហ៊ាងលីណា ជានិស្សិតមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រសុខាភិបាល
សរសេរមកកាន់ ម៉ាក់ ហ៊ាងលីណា តាមរយៈheanglina.mak@gmail.com
ដរាបណា យេីងទទួលស្គាល់ថា វប្បធម៌ឆ្លៀត ធ្វេីចោរ គួរលះបង់ នោះអ្វីៗក៏អាចកែលំអបានដែរ។ ដេីម្បីរាស្ត្រខ្មែរ និង កិត្យានុភាព នៃប្រទេស ក្នុងចំណោម អាសីុ អគ្នេយ៏ នោះ ល្មមដល់ពេល ធ្វេីការកែទំរង់ហេីយ។
សំនៀង
it really good article to read .cambodian doctors are really smart’ass and so arrogance ,specially the young just come out from school they think nobody compare with’.they got the brain become a doctor but dog brain because they have no moral at all ,when they see the poor people they look down at them .when they told me they are doctors ,i told them doctor khes jrook.GOD bless all cambodian people’